۱۳ سال پیش، در روزهایی که سرطان خون زندگی پسربچهای به نام ماتئوس را تهدید میکرد، دیدار کوتاه با نیمار جوان امید را در قلبش زنده کرد. اکنون، در بازگشت نیمار به سانتوس، همان پسرِ کوچک به مردی سالم و قدبلند تبدیل شده است و اشکها و لبخندهای دوباره دیدارشان، یادآور قدرت بیمرز فوتبال و انسانیت شد.
ماتئوس از نیمار خواست تا اگر در بازی بعدی گل زد، «رقص معروفش» را اجرا کند. نیمار هم به قولش وفا کرد؛ در رقابتهای کوپا لیبرتادورس گل زد و همان رقص نمادین را انجام داد، حرکتی که بعدها به یکی از ماندگارترین صحنههای تاریخ سانتوس تبدیل شد.
اکنون، ۱۳ سال پس از آن دیدار، نیمار پس از بازگشت به سانتوس بار دیگر با ماتئوس روبهرو شد؛ جوانی بلندقد، پرانرژی و سالم که موفق شده بود سرطان را پشت سر بگذارد.
آن دو بارها همدیگر را در آغوش کشیدند و اشک شوق ریختند. نیمار با لبخند گفت: «خوب است که بعد از این همه سال دوباره دیدمت. میبینم حالت خیلی خوبه و خیلی بزرگ شدی.»
ماتئوس نیز پاسخ داد: «من دارم پیر میشوم! ممنون که برگشتی. تو و سانتوس به من انگیزه دادید تا در تمام دوره درمانم بجنگم. دیدار دوبارهات برایم بزرگترین جایزه دنیاست.»
در پایان، ماتئوس از نیمار خواست که دوباره همان «رقص کوچولو» را با هم انجام دهند. دو نفر روبهروی هم ایستادند و با خنده و بغض، همان حرکات قدیمی را تکرار کردند — نه در استادیوم، بلکه در زمین تمرین.
صحنهای که ثابت کرد فوتبال، فراتر از یک بازی، میتواند زندگی و امید بیافریند.
بیشتر بخوانید: نیمار، منجی سانتوس؛ هتتریک و پنج گل در چهار بازی پایانی
