خبرورزشی/مهدی یاراحمدی خراسانی: حالا اگر شرایط پرسپولیس بود و بحث محرومیت از پنجره نقل و انتقالات و ترانسفر شدن بازیکن به لیگی مثل لهستان، میشد بر آن خرده گرفت و بازیکن مربوط را مورد نقد قرار داد که چرا با چنین انتخاب سطح پایینی آن هم در دوران محرومیت و موقعیت سخت، تیمش را رها کرده و در محدودیت بیش از پیش قرار داده است. تازه همین امر هم شاید از کرامت اخلاقی به دور باشد ولی قطعاً خلاف قانون و یا حتی یک عمل غیراخلاقی نیست و در فوتبال حرفهای اینجور اتفاقات کاملاً طبیعی است. به هر حال لیگ قطر بد یا خوب از نظر اقتصادی کاملاً برای فوتبالیستها قابل توجیه است. بدین ترتیب بسیاری از ستارگان فوتبال ایران بدشان نمیآید که حداقل یک فصل را در آن جا سپری کنند که کم وکاستیهای مالی خود را پوشش دهند. دیگر این اتفاق فحاشی در فضای مجازی و تهمت بیغیرت زدن و بد و بیراه گفتن ندارد. آخر چرا برای برخی جوانان بیکار این دوره زمانه چیزی به نام اخلاق معنا ندارد و استفاده از رکیکترین الفاظ آن هم بدون دلیل عقلی و اخلاقی هیچ محدودیت و زشتی نداشته و هرچه به دهانشان میرسد، میگویند. جالب اینکه بسیاری از افرادی که فحاشی میکنند اسم و رسمشان هم کاملاً معلوم است ولی گویی نهادی وجود ندارد که مانع این اتفاق شود. نمیخواهم از نظر فوتبالی در مورد تصمیم ابراهیمی قضاوت کنم فقط روی سخنم با کسانی است که روزی او را فرمانده میخوانند و تکریم و تشویقش میکنند و روزی دیگر که بازیکن میخواهد به نفع آینده خود تصمیمی بگیرد، وی را حسابی فحشباران میکنند که فحاشی در فضای مجازی بیشتر از اینکه به آن فرد برسد، شخصیت گوینده را هویدا میکند و گویی طرف با خودش حرف میزند!
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
اینکه امید ابراهیمی به هر دلیلی دیگر قصد ندارد فوتبالش را در استقلال ادامه دهد، یک امر شخصی است که فقط و فقط باید از نگاه حرفهای بدان پرداخت.

