به گزارش خبرورزشی، یک سال گذشت، اما هنوز هم انگار زخمهای آن تازه است. چنین روزهایی در سال ۲۰۱۷، «غیرممکن» ممکن شد و پاریسنژرمن مبلغ ۲۲۲ میلیون یورو پرداخت تا هم نیمار را از بارسلونا بگیرد و هم رکوردی تاریخی در نقل و انتقالات فوتبال جهان ثبت کند. بدبینترین هوادار بارسلونا هم فکر نمیکرد تیمی حاضر شود با چنین مبلغی فوقستاره نوکمپ را از آنها بگیرد.
این انتقال، خیلی چیزها را عوض کرد، هم در لالیگا اسپانیا و هم در لیگ یک فرانسه و البته فوتبال جهان هنوز هم مشابه آن اتفاق را به خود ندیده است. بازار نقل و انتقالات اروپا همچنان دارد تاوان آن ترانسفر تاریخی که به آن لقب «ترانسفر قرن» را دادند، میپردازد، چون قیمتهای بازیکنان به شکلی نجومی و باورنکردنی بالا رفت و عجیبترین عددها برای جابهجایی بازیکنان مطرح شد.
فوتبال زیبا
یک سال گذشت، اما هنوز هم مشخص نیست که چه کسی برنده این انتقال بود، البته اگر اصلاً برندهای در کار باشد چراکه همه طرفهای این انتقال هنوز هم به اهداف ایدهآل خود دست نیافتهاند و به دنبال چیزی هستند که آن روزها رؤیای رسیدن به آن را داشتند. در مورد بارسلونا به نظر میرسید که این تیم بیشترین تأثیر منفی را بابت جدایی ستاره جوانش تحمل کند، اما تیم کاتالان از پس این چالش برآمد و با اقتدار قهرمانی لالیگا را به دست آورد.
اما اگر بحث بازی زیبا و آنچه که به عنوان سبک خاص بارسلونا از آن یاد میشد، مطرح باشد، باید گفت: آبیواناریها هنوز نتوانستهاند با جدایی ستاره برزیلیشان به سبکی که بابت آن در جهان محبوب شدهاند، برگردند و ارنستو والورده سرمربی تیم، با تاکتیکهایی محتاطانهتر و استفاده بیشتر از بازی مستقیم، تیمش را به قهرمانی رساند.
زیر سایه مسی
نیمار، سوژه اصلی این انتقال و گرانترین بازیکن جهان، با این نیت به پاریسنژرمن رفت که از زیر سایه لیونل مسی بیرون بیاید و برای کسب توپ طلا بجنگد، اما او هنوز هم نتوانسته به این هدف برسد. زمانی که نیمار به بارسلونا رسید، خیلیها از او به عنوان وارث تاج و تخت لیونل مسی در نوکمپ یاد میکردند و اینکه وقتی مسی از روزهای اوج خود دور شود، نیمار جای او را خواهد گرفت، اما گذشت زمان ثابت کرد که جایگاه مسی در بارسلونا همچنان دستنیافتنی است.
یک جای خالی بزرگ
بارسلونا پول خوبی از خرید نیمار به دست آورد، اما طی همین ۱۲ ماه گذشته، این تیم چیزی در حدود ۴۰۰ میلیون یورو بابت خرید بازیکنان جدید هزینه کرده که هیچکدام از آنها هنوز هم دارای آن قدرت رهبری که باشگاه مدنظر دارد، نیستند و چهره کاریزماتیکی به حساب نمیآیند. عثمان دمبله که بلافاصله بعد از فروش نیمار به بارسا آمد، در سال اول خود چیزی شبیه فاجعه بود و مهمترین چیزی که از او در ذهنها به جا ماند، مصدومیتهای متوالی بود که نصیبش شد. فیلیپه کوتینیو هم با وجود تمام تواناییها و قدرت تکنیکی که دارد، قابل مقایسه با نیمار نبوده و نیست. وقتی نیمار رفت، مثلث آتش بارسلونا متشکل از مسی، سوارس و نیمار که به مثلث مرگبار MSN معروف شده بودند هم از بین رفت و هنوز هم مثلثی شبیه آن در این تیم شکل نگرفته است.
سریال کسالتآور
در مورد نیمار، اما هنوز هم جای بحث زیادی وجود دارد. بعد از گذشت این یک سال میشود نتیجه گرفت دلایل زیادی وجود دارد که ثابت میکند تصمیم نیمار برای رفتن به پاریس به این امید که تبدیل به بهترین بازیکن جهان شود، تصمیم چندان درستی نبوده است.
حتی همتیمی سابقش، جرارد پیکه، سال گذشته در کنفرانسی مطبوعاتی در واشنگتن خطاب به نیمار گفت که او با رفتن به لیگ فرانسه انگار در یک سریال طولانی و کسالتآور بازی میکند: «اگر تصمیمش به خاطر نقشی است که مسی و او در تیم دارند، به نظر من او نباید به پاریس برود. او به یک لیگ کوچکتر میرود و امیدوارم موفق شود، چون در بارسلونا او یک قهرمان بود.»
بعد از یک سال حضور در پارکدوپرنس شاید نیمار خودش هم به همین نتیجه رسیده باشد. شماره ۱۰ پاریس بعد از گذشت یک سال، از نظر تعداد جامهای بینالمللی هیچ پیشرفتی نکرد و کلکسیون افتخارات بینالمللی اش به همان جامهایی محدود میشود که همراه بارسا به دست آورد. نکته بدتر برای بازیکنی با جاهطلبیهای او این است که او نه جزو کاندیداهای نهایی توپ طلای جام جهانی بود و نه جزو کاندیداهای اعلام شده برای دریافت جایزه بهترینهای فیفا. این یعنی از نگاه کارشناسی فوتبال، نیمار دیگر جزو برترین بازیکنان فوتبال دنیا به حساب نمیآید و این ضربه سختی برای اعتبار این ستاره برزیلی است.
برنده واقعی؟
پاریسنژرمن را میتوان برنده نسبی این انتقال جنجالی دانست، بدون در نظر گرفتن مبلغ سنگینی که برای خرید نیمار پرداختند و پولی که به پدر او رساندند. آنها میتوانند ادعا کنند که بزرگترین انتقال فوتبال جهان را رقم زدند و فوق ستاره بارسلونا که رقیب آنها در اروپا به حساب میآید را از آنها گرفتند، اما در زمینه قهرمانی در فرانسه آنها همان کاری را کردند که در چند سال گذشته نیز با اقتداری تقریباً مشابه انجام داده بودند.
از نظر ورزشی آنها هنوز نتوانستهاند طعم شیرینی که از خرید میوه گرانقیمت خود انتظار داشتند را بچشند. ستاره برزیلی در نیمفصل دوم سال گذشته به دلیل مصدومیت غایب بود و زمانی هم میتوانست بازی کند، اضافه شدن او به ترکیب اصلی بیشتر به افزایش جنجالها منجر شد تا به افزایش قدرت تیم. حالا که کیلیان امباپه هم خودش را در جام جهنی به عنوان یک فوق ستاره به فوتبال جهان معرفی کرده کار نیمار برای رسیدن به هدف بهترین بازیکن جهان، سختتر هم شده است چراکه او حالا شاید حتی بهترین بازیکن پاریسنژرمن هم نباشد.
این انتقال، خیلی چیزها را عوض کرد، هم در لالیگا اسپانیا و هم در لیگ یک فرانسه و البته فوتبال جهان هنوز هم مشابه آن اتفاق را به خود ندیده است. بازار نقل و انتقالات اروپا همچنان دارد تاوان آن ترانسفر تاریخی که به آن لقب «ترانسفر قرن» را دادند، میپردازد، چون قیمتهای بازیکنان به شکلی نجومی و باورنکردنی بالا رفت و عجیبترین عددها برای جابهجایی بازیکنان مطرح شد.
فوتبال زیبا
یک سال گذشت، اما هنوز هم مشخص نیست که چه کسی برنده این انتقال بود، البته اگر اصلاً برندهای در کار باشد چراکه همه طرفهای این انتقال هنوز هم به اهداف ایدهآل خود دست نیافتهاند و به دنبال چیزی هستند که آن روزها رؤیای رسیدن به آن را داشتند. در مورد بارسلونا به نظر میرسید که این تیم بیشترین تأثیر منفی را بابت جدایی ستاره جوانش تحمل کند، اما تیم کاتالان از پس این چالش برآمد و با اقتدار قهرمانی لالیگا را به دست آورد.
اما اگر بحث بازی زیبا و آنچه که به عنوان سبک خاص بارسلونا از آن یاد میشد، مطرح باشد، باید گفت: آبیواناریها هنوز نتوانستهاند با جدایی ستاره برزیلیشان به سبکی که بابت آن در جهان محبوب شدهاند، برگردند و ارنستو والورده سرمربی تیم، با تاکتیکهایی محتاطانهتر و استفاده بیشتر از بازی مستقیم، تیمش را به قهرمانی رساند.
زیر سایه مسی
نیمار، سوژه اصلی این انتقال و گرانترین بازیکن جهان، با این نیت به پاریسنژرمن رفت که از زیر سایه لیونل مسی بیرون بیاید و برای کسب توپ طلا بجنگد، اما او هنوز هم نتوانسته به این هدف برسد. زمانی که نیمار به بارسلونا رسید، خیلیها از او به عنوان وارث تاج و تخت لیونل مسی در نوکمپ یاد میکردند و اینکه وقتی مسی از روزهای اوج خود دور شود، نیمار جای او را خواهد گرفت، اما گذشت زمان ثابت کرد که جایگاه مسی در بارسلونا همچنان دستنیافتنی است.
یک جای خالی بزرگ
بارسلونا پول خوبی از خرید نیمار به دست آورد، اما طی همین ۱۲ ماه گذشته، این تیم چیزی در حدود ۴۰۰ میلیون یورو بابت خرید بازیکنان جدید هزینه کرده که هیچکدام از آنها هنوز هم دارای آن قدرت رهبری که باشگاه مدنظر دارد، نیستند و چهره کاریزماتیکی به حساب نمیآیند. عثمان دمبله که بلافاصله بعد از فروش نیمار به بارسا آمد، در سال اول خود چیزی شبیه فاجعه بود و مهمترین چیزی که از او در ذهنها به جا ماند، مصدومیتهای متوالی بود که نصیبش شد. فیلیپه کوتینیو هم با وجود تمام تواناییها و قدرت تکنیکی که دارد، قابل مقایسه با نیمار نبوده و نیست. وقتی نیمار رفت، مثلث آتش بارسلونا متشکل از مسی، سوارس و نیمار که به مثلث مرگبار MSN معروف شده بودند هم از بین رفت و هنوز هم مثلثی شبیه آن در این تیم شکل نگرفته است.
سریال کسالتآور
در مورد نیمار، اما هنوز هم جای بحث زیادی وجود دارد. بعد از گذشت این یک سال میشود نتیجه گرفت دلایل زیادی وجود دارد که ثابت میکند تصمیم نیمار برای رفتن به پاریس به این امید که تبدیل به بهترین بازیکن جهان شود، تصمیم چندان درستی نبوده است.
حتی همتیمی سابقش، جرارد پیکه، سال گذشته در کنفرانسی مطبوعاتی در واشنگتن خطاب به نیمار گفت که او با رفتن به لیگ فرانسه انگار در یک سریال طولانی و کسالتآور بازی میکند: «اگر تصمیمش به خاطر نقشی است که مسی و او در تیم دارند، به نظر من او نباید به پاریس برود. او به یک لیگ کوچکتر میرود و امیدوارم موفق شود، چون در بارسلونا او یک قهرمان بود.»
بعد از یک سال حضور در پارکدوپرنس شاید نیمار خودش هم به همین نتیجه رسیده باشد. شماره ۱۰ پاریس بعد از گذشت یک سال، از نظر تعداد جامهای بینالمللی هیچ پیشرفتی نکرد و کلکسیون افتخارات بینالمللی اش به همان جامهایی محدود میشود که همراه بارسا به دست آورد. نکته بدتر برای بازیکنی با جاهطلبیهای او این است که او نه جزو کاندیداهای نهایی توپ طلای جام جهانی بود و نه جزو کاندیداهای اعلام شده برای دریافت جایزه بهترینهای فیفا. این یعنی از نگاه کارشناسی فوتبال، نیمار دیگر جزو برترین بازیکنان فوتبال دنیا به حساب نمیآید و این ضربه سختی برای اعتبار این ستاره برزیلی است.
برنده واقعی؟
پاریسنژرمن را میتوان برنده نسبی این انتقال جنجالی دانست، بدون در نظر گرفتن مبلغ سنگینی که برای خرید نیمار پرداختند و پولی که به پدر او رساندند. آنها میتوانند ادعا کنند که بزرگترین انتقال فوتبال جهان را رقم زدند و فوق ستاره بارسلونا که رقیب آنها در اروپا به حساب میآید را از آنها گرفتند، اما در زمینه قهرمانی در فرانسه آنها همان کاری را کردند که در چند سال گذشته نیز با اقتداری تقریباً مشابه انجام داده بودند.
از نظر ورزشی آنها هنوز نتوانستهاند طعم شیرینی که از خرید میوه گرانقیمت خود انتظار داشتند را بچشند. ستاره برزیلی در نیمفصل دوم سال گذشته به دلیل مصدومیت غایب بود و زمانی هم میتوانست بازی کند، اضافه شدن او به ترکیب اصلی بیشتر به افزایش جنجالها منجر شد تا به افزایش قدرت تیم. حالا که کیلیان امباپه هم خودش را در جام جهنی به عنوان یک فوق ستاره به فوتبال جهان معرفی کرده کار نیمار برای رسیدن به هدف بهترین بازیکن جهان، سختتر هم شده است چراکه او حالا شاید حتی بهترین بازیکن پاریسنژرمن هم نباشد.

