۰
شنبه ۲ شهریور ۱۳۹۸ - ۰۵:۴۱
۰ |
۰

یادداشت| تغییر نگاه

زمان مطالعه: ۱ دقیقه

بعضی از مواقع جملاتی هست که آدمی را به تفکر وامی‌دارد. به جنگ دعوت می‌کند و آرامشی مثال‌زدنی را برایش به ارمغان می‌آورد و این جا وظیفه ماست که چگونه به آن جمله نگاه و با آن برخورد می‌کنیم.

خبرورزشی/ محمدرضا نصرالله زاده؛  به زندگی فکر کن، اما برایش غصه نخور. دیدن، حقیقت است، اما درست دیدن فضلیت. ادب خرجی ندارد، اما همه چیز را می‌خرد! با شروع هر صبح فکر کن که تازه به دنیا آمده‌ای. مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش. شاید فردایی نباشد. شاید هم فردایی باشد، اما دیگر عزیزی نباشد و...
فدراسیون بدنسازی و پرورش‌اندام هفته گذشته را به ظاهر توفانی آغاز و به پایان رساند. در این هفته اتفاقات زیادی رخ داد. برخی‌ها رفتند و برخی دیگر آمدند. آن‌هایی که رفتند، هیچ خرده‌ای بر کارشان نبود و براساس حکم روزگار که هر آمدنی را رفتنی است، با آن برخورد کردند. حلالیت طلبیدند و همان‌طور که با یا علی آمده بودند با یاعلی هم پایان کار خود را برای دوستان‌شان اعلام کردند. آن‌ها به ظاهر رفته‌اند، اما در واقع همیشه و همه جا در کنار ما هستند و آن‌ها هم که آمده‌اند، نفراتی هستند که به رسم تقدیر باید می‌آمدند و سکان‌دار کار و مسئولیتی تازه می‌شدند، مسئولیتی تازه که حالا با حضور آن‌ها در واقع شتاب بیشتری را طلب می‌کند.
متأسفانه نمی‌دانیم این شیوه غلط از چه زمانی در تفکرات ما خانه کرد که همیشه و در پی هر جابه‌جایی به دنبال علت و معلول آن می‌گردیم. در شرایطی که بهترین نگاه به آن این است که هر حرکت هدف‌دار و ارزشمندی در هر سمت و مسئولیتی در واقع به مثابه یک مسابقه امدادی می‌ماند که نفرات حاضر در آن پس از طی مسافتی، ادامه مسافت را به نفر دیگر می‌سپارند و این گردونه همواره به حرکت خود ادامه می‌دهد. واقعاً در این گیر و دار مهم نیست که چه کسی رفت و چه کسی آمد بلکه این مهم است که فلانی خوب رفت و فلانی خوب آمد. بیایید این‌گونه فکر کنیم تا همه چیز رنگ و بوی خوب بودن به خود بگیرد.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدیدها

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی