خبرورزشی/ مهدی هژبری؛ مراسم بهترین‌های آسیا، صحنه نمایش و تحقیر فوتبال ایران بود، صحنه زیر سؤال رفتن فوتبال کشوری که داعیه آقایی آسیا را دارد. AFC که پیش از این جوایز کم‌ارزشی را مثل خروس‌قندی به ایران می‌داد و جوایز اصلی را بین بقیه تقسیم می‌کرد، این‌بار حتی خروس‌قندی هم به فوتبال و فوتسال ما نداد و در عوض این ما بودیم که نقش مجلس‌گرم‌کن را برای کنفدراسیون فوتبال آسیا بازی کردیم و علاوه بر تاج، علوی، کتایون خسرویار و...، بهترین دروازه‌بان آسیا را هم سر هیچ و پوچ به هنگ‌کنگ اعزام کردیم تا عکس‌های یادگاری مراسم AFC پر و پیمان‌تر شود و اسپانسر مراسم لذتش را ببرد! در حالی که همه می‌دانیم جایزه توپ طلای سال ۲۰۱۸ حق مسلم بیرانوند بود و در اعتراض به این حق‌خوری آشکار، علیرضا نباید به مراسم امسال می‌رفت.
با رسم و رسوم مسخره کنفدراسیون کاری نداریم که قبلاً می‌گفت اگر بازیکنی به مراسم نیاید، جایزه نمی‌گیرد و با همین استدلال احمقانه، لژیونر‌های فوتبال آسیا را از توپ طلا محروم کرد (این وسط علیرضا جهانبخش هم مثل آب خوردن یک بار توپ طلا را که حقش بود از دست داد) و این‌بار خودش زیر قول و قرارش زد و به عفیف غایب جایزه داد... ما که می‌دانستیم جایزه نمی‌گیریم چرا مجلس‌گرم‌کن آسیا شدیم؟
نکند نگرفتن این جوایز هم چیزی از ارزش‌های فوتبال ما کم نمی‌کند و مهم فقط همین حضور است!
نفوذ نداریم آقا، نفوذ نداریم برادر، نفوذ نداریم عزیزان، زور که نیست... زورمان به قدرتمند‌های آسیا نمی‌رسد. قبلاً با خروس‌قندی راضی‌مان می‌کردند و حالا دیگر همان را هم به ما نمی‌دهند و معلوم نیست این عطش و اشتیاق ما برای حضور در مراسم برای چیست؟
خدا رحمت کند سهراب سپهری را... به قول شاعر؛ ما هیچ، ما نگاه!