خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ مثلاً پارسال، بودیمیر چه تاجی بر سر پرسپولیس زد؟ یا تحفهای که کالدرون به قهرمان ایران قالب کرد؟ و البته که استقلال هم باعث رونق بازار، «هالو» کم نشد!
من سؤالی دارم که باید جوابش را درست و حسابی بیابم! پرسش من، این است:... بازیکن لبنانی، چه کار دارد که در لیگ برتر ما، بازی کند و ناز، پایمزد هم بخواهد و پول هم بگیرد! متوجه شدید؟ عنایت کردید؟ از لبنان، از اردن، از عمان، از عراق، آری از عراق، بازیکن بیاوریم و از گرجستان هم، آنوقت پول هم بدهیم! که چه بشود؟ که جای بچههای خودمان را در لیگ برتر بگیرند! یعنی که واقعاً؟
اینکه معنایش و مفهومش به ته خط رسیدن است! و اینکه اعلام ورشکستگی است! و اینکه یعنی کفگیر فوتبال به ته دیگ خورده است! اینکه یعنی ولمعطلیم!
روزگار ستارهزیستی
فوتبال ما که روزگاری جدیکار داشت و دهداری داشت و دکتر برومند و کوزهکنانی و عارف و عرفان و شیرزادگان و نوریان داشت و همایون بهزادی هم، فوتبالی که بعدها پرویز قلیچ، اکبر افتخاری، کارو حق وردیان، آندرانیک اسکندریان، ناصر حجازی و علی پروین - آن روزها سیاسی نشده - داشت، همیشه چنتهاش پروپیمان بود! چنته فوتبال ایران را میگویم!
با ناصر محمدخانی، بهتاش فریبا، حمید علیدوستی، علی دایی، فرشاد پیوس، کریم باقری، خداداد، مهدویکیا، مجتبی محرمی، علی کریمی، نویدکیا، عابدزاده و... چرا تیمهای ایران محتاج شدند از عراق بازیکن بیاورند یا از ارمنستان و از باکو و جاهای دیگری مثل اینجاها؟ همه درجه ۳؟ فوتبال ما، چه روزی «آفت خورده» شد که ما نفهمیدیم و هیچکس دیگر هم نفهمید؟ مسعود مژدهی بازیکنتر بود یا عماد رضا؟ حاجرحیمی بازیکن کاملتری بود یا کرار جاسم؟ حسن روشن کجا تمام خارجیهای این چند سال کجا؟ اصلاً ما خارجیخریم یا بازیکنخر؟
... بچههای پا به توپی از جنس قاسمپور، برزگری، فیروزی، کعبی، میداودی، قشقایی، مبعلی، کجایند؟ چرا باید طارق همام، ابوالهیل و عبدالزهرا و حتی از کویت بازیکن بیاوریم؟ مفت هم اگر میآمدند، برای لیگ برتر و لیگ آزادگان خیلی گران بودند! و ما چقدر پول بیزبان را به پایشان تلف کردیم؟ قائدی بهتر است یا همه اینان؟
فوتبال بیبزرگتر
فوتبال بیرئیس، همین میشود! فوتبال بیبزرگ، باید که بدتر هم بشود! فوتبال فاقد بزرگتر که در آن هرکس به خویشه «کوسه هم بهفکر ریشه» باید به مراتب بیدروپیکرتر هم بشود!
وقتی بازیکن میگیرند که «حال بدهند»! وقتی برای کمک به یک نفر که بارش افتاده، دو، سه یار میگیرند و یواش یواش، یک بیراهه دیگر هم پدید میآورند، چرا باید از لبنان، از عمان، از سوریه، از تفلیس و ماورا تفلیس، از عراق و حتی از افغانستان، بازیکن خرید؟! خریدن و باز هم خریدن و باز هم خریدن! سود توی خریدن است! نان میخواهی بازیکن بخر، کیفیتش مهم نیست، اصلاً حساب نیست، فقط بخر و باز هم بخر!
بالاتر گفتم فوتبال بیرئیس، فوتبالی که مردان درجه یک خود را کنار زده و با درجه سوم و چهارمیها روزگار میگذراند، چرا باید بدتر از اینهم نشود؟ انتخاب سلیقههای بیسلیقه و بدسلیقه، راه را به روی آدمهای مؤثر و فکور و برنامهمحوری میبندد و سد میکند! فعلاً که باید دور برنامه و سیستم و پیشرفت سیستماتیک را خط کشید!
من سؤالی دارم که باید جوابش را درست و حسابی بیابم! پرسش من، این است:... بازیکن لبنانی، چه کار دارد که در لیگ برتر ما، بازی کند و ناز، پایمزد هم بخواهد و پول هم بگیرد! متوجه شدید؟ عنایت کردید؟ از لبنان، از اردن، از عمان، از عراق، آری از عراق، بازیکن بیاوریم و از گرجستان هم، آنوقت پول هم بدهیم! که چه بشود؟ که جای بچههای خودمان را در لیگ برتر بگیرند! یعنی که واقعاً؟
اینکه معنایش و مفهومش به ته خط رسیدن است! و اینکه اعلام ورشکستگی است! و اینکه یعنی کفگیر فوتبال به ته دیگ خورده است! اینکه یعنی ولمعطلیم!
روزگار ستارهزیستی
فوتبال ما که روزگاری جدیکار داشت و دهداری داشت و دکتر برومند و کوزهکنانی و عارف و عرفان و شیرزادگان و نوریان داشت و همایون بهزادی هم، فوتبالی که بعدها پرویز قلیچ، اکبر افتخاری، کارو حق وردیان، آندرانیک اسکندریان، ناصر حجازی و علی پروین - آن روزها سیاسی نشده - داشت، همیشه چنتهاش پروپیمان بود! چنته فوتبال ایران را میگویم!
با ناصر محمدخانی، بهتاش فریبا، حمید علیدوستی، علی دایی، فرشاد پیوس، کریم باقری، خداداد، مهدویکیا، مجتبی محرمی، علی کریمی، نویدکیا، عابدزاده و... چرا تیمهای ایران محتاج شدند از عراق بازیکن بیاورند یا از ارمنستان و از باکو و جاهای دیگری مثل اینجاها؟ همه درجه ۳؟ فوتبال ما، چه روزی «آفت خورده» شد که ما نفهمیدیم و هیچکس دیگر هم نفهمید؟ مسعود مژدهی بازیکنتر بود یا عماد رضا؟ حاجرحیمی بازیکن کاملتری بود یا کرار جاسم؟ حسن روشن کجا تمام خارجیهای این چند سال کجا؟ اصلاً ما خارجیخریم یا بازیکنخر؟
... بچههای پا به توپی از جنس قاسمپور، برزگری، فیروزی، کعبی، میداودی، قشقایی، مبعلی، کجایند؟ چرا باید طارق همام، ابوالهیل و عبدالزهرا و حتی از کویت بازیکن بیاوریم؟ مفت هم اگر میآمدند، برای لیگ برتر و لیگ آزادگان خیلی گران بودند! و ما چقدر پول بیزبان را به پایشان تلف کردیم؟ قائدی بهتر است یا همه اینان؟
فوتبال بیبزرگتر
فوتبال بیرئیس، همین میشود! فوتبال بیبزرگ، باید که بدتر هم بشود! فوتبال فاقد بزرگتر که در آن هرکس به خویشه «کوسه هم بهفکر ریشه» باید به مراتب بیدروپیکرتر هم بشود!
وقتی بازیکن میگیرند که «حال بدهند»! وقتی برای کمک به یک نفر که بارش افتاده، دو، سه یار میگیرند و یواش یواش، یک بیراهه دیگر هم پدید میآورند، چرا باید از لبنان، از عمان، از سوریه، از تفلیس و ماورا تفلیس، از عراق و حتی از افغانستان، بازیکن خرید؟! خریدن و باز هم خریدن و باز هم خریدن! سود توی خریدن است! نان میخواهی بازیکن بخر، کیفیتش مهم نیست، اصلاً حساب نیست، فقط بخر و باز هم بخر!
بالاتر گفتم فوتبال بیرئیس، فوتبالی که مردان درجه یک خود را کنار زده و با درجه سوم و چهارمیها روزگار میگذراند، چرا باید بدتر از اینهم نشود؟ انتخاب سلیقههای بیسلیقه و بدسلیقه، راه را به روی آدمهای مؤثر و فکور و برنامهمحوری میبندد و سد میکند! فعلاً که باید دور برنامه و سیستم و پیشرفت سیستماتیک را خط کشید!