خبرورزشی/ فائزه زمانی؛ احسان روزبهانی کاپیتان تیم ملی بوکس این روزها با کرونا دست و پنجه نرم می‌کند. به همین دلیل روزهایی که بوکسورها در کیش تمرین می‌کنند او در قرنطینه خانگی به سر می‌برد. کاپیتان تیم ملی بوکس که شاید توکیو آخرین مبارزه‌اش در تیم ملی باشد، با راه‌اندازی آکادمی‌اش می‌خواهد تجربیاتش را به بوکسورهای جوان منتقل کند. شاید آخرین المپیک دوران قهرمانی‌اش!

کرونا به احسان روزبهانی هم رحم نکرد. حالا حال عمومی‌ات چطور است؟
بله، به من هم رحم نکرد. هفته پیش که از انتخابی به خانه آمدم تب و لرز کردم و پزشک به خانه آمد و از من تست گرفت و تستم مثبت شد. خدا را شکر تا به امروز مدتی از قرنطینه‌ام گذشته و حالا فقط کمی بدن درد دارم.  

سر تمرین پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نمی‌کردی که مبتلا شدی؟
کاملاً پروتکل‌ها را رعایت می‌کردم. نمی‌دانم از کجا سروکله‌اش پیدا شد. از مبارزه یا جای دیگری! به همین دلیل به اردوی کیش نرسیدم.  

به کمی عقب‌تر برگردیم. به دعوتت به اردوی تیم ملی! انتخابی درون اردویی زدی و دعوت شدی؟
 بله. برای انتخابی وزن‌کشی کردم و برای بازی آخرم ۱۷ کیلو وزن کم کردم. دیگر بیشتر از این نمی‌توانستم وزن کم کنم، من بعد از ۱۴ سال به یک وزن بالاتر یعنی ۹۱ کیلوگرم آمده‌ام و فکر می‌کنم اگر در انتخابی المپیک اردن در وزن ۹۱ کیلو مبارزه می‌کردم صد درصد سهمیه را می‌گرفتم.  

اینکه آکادمی زدی و مربیگری را شروع کردی به این معناست که کم‌کم می‌خواهی ورزش قهرمانی را کنار بگذاری؟
من مربیگری را خیلی دوست دارم و با عشق و علاقه این کار را انجام می‌دهم، وقتی بچه‌ها نتیجه می‌گیرند عمیقاً خوشحال می‌شوم و طبیعتاً مربیگری باعث شده تا کمی از تمریناتم دور بمانم ولی از تیم ملی خداحافظی نمی‌کنم، چون هنوز توان ورزش قهرمانی را در خودم می‌بینم و می‌خواهم با سهمیه المپیک هت‌تریک کنم و انگیزه‌ام هم بالاست، فقط کمی حمایت می‌خواهم.  

استکی سرمربی تیم معتقد بود که خیلی در انتخابی آماده نبودی. درست است؟
 بله، به‌خاطر آکادمی‌ای که تازه راه انداخته‌ام و آموزش خصوصی به جوانان، آمادگی‌ام کامل نبود ولی به دستور استکی سر مربی تیم ملی در انتخابی شرکت کردم و بازی را هم بردم.  

تو در دوره ریاست ناطق نوری خیلی علیه فدراسیون مصاحبه‌های انتقادی می‌کردی ولی حالا نه، یعنی تصمیم گرفتی کمتر در حاشیه باشی یا انتقادی به فدراسیون ثوری وارد نیست؟
نه، فرقی نمی‌کند. حاج ناطق نوری هم عزیز دل من بودند و من با حاجی هیچ مشکلی نداشتم و برایشان آرزوی سلامتی دارم، ولی کسانی بودند که در آن زمان اذیت می‌کردند و نمی‌گذاشتند که حرفم به گوش حاجی برسد. حالا هم ثوری همه تلاشش را می‌کند. کلاً در این مملکت وزارت ورزش با بوکس مشکل دارد و انگار قرار نیست که بوکس و بوکسورها دیده شوند.  

مدتی قبل در صفحه شخصی‌ات پستی درباره کمربند قهرمانی‌ات در لیگ حرفه‌ای APB ‌گذاشتی و گفتی که این قهرمانی به چشم خیلی‌ها نیامد. در این‌باره برایمان بگو؟
من قهرمان جهان شدم و به چشم خیلی‌ها نیامد. در مسابقات ستارگان جهان اول شوی یعنی قهرمان جهان شدی و من آن سال کمربند قهرمانی ۲۰۱۵ را گرفتم ولی آنقدرآن سال مرا کوبیدند که خودم هم آن کمربند را بی‌ارزش دانستم ولی همیشه به یاد آن قهرمانی هستم و برایم مهم نیست هرچه می‌خواهند درباره‌اش بگویند، بگویند! کلاً بوکس در این مملکت هیچ وقت دیده نشده است. بوکس ورزش اول خیلی از کشورهاست و همیشه گفتم که باید در رینگ شطرنج ‌بازی کنی تا برنده بشوی، ۶ ضربه دارد ولی در اصل هزاران هزار تکنیک پشت آن ۶ ضربه است اما در ایران زیاد این رشته را قبول ندارند و سر این کمربند هم هیچ تقدیری از من نکردند.  

به عنوان کاپیتان تیم ملی و کارشناس رشته بوکس نظرت درباره راه‌اندازی بوکس بانوان چیست؟
من از همان اول هم گفتم که شما هنوز بوکس مردان‌تان عقب است. بوکس بانوان پیشکش‌تان! هنوز که هنوز است ما لیگ بوکس مردان نداریم. به بوکس مردان نمی‌رسند چطور می‌خواهند بوکس بانوان را راه‌اندازی کنند؟ اما اگر این اتفاق بیفتد و بوکس بانوان هم شروع به فعالیت کند خیلی خوب می‌شود چون همه کشورها در این زمینه فعالیت دارند ولی هنوز در بوکس مردانش مانده‌ایم!