آرتین زهرابی؛ نجمه خدمتی تیرانداز تیم ملی ایران در المپیک توکیو، دوبار اشک ریخت؛ نخست بابت قهرمانی جواد فروغی احساساتی شد و آن عکسهای به شدت ناب از او و همتیمیاش به یادگار ماند و دوم برای شکست خودش غصه خورد و ناراحتیاش را ابراز کرد.
برای اینکه تعارفات مرسوم را کنار بگذاریم خیلی ساده میگوییم که هیچ ورزشکاری نباید به خاطر مدالهای نگرفتهاش اشک بریزد. مردم ایران از این کاروان المپیک توقع معجزه ندارند و قرار هم نبود مدالهای ما در توکیو سر به فلک بزند؛ تا امروز فقط یک مدال گرفتیم و از نجمه خدمتی نیز انتظار شقالقمر نداشتیم.
تمرکز این ورزشکار ایرانی چنان که خودش میگوید روی تفنگ بادی بود اما بر اساس تصمیم اتخاذ شده، تیراندازی با تفنگ ۵۰ متر در المپیک به او تحمیل شد! در واقع نجمه خدمتی، فدراسیون تیراندازی را مسئول این اتفاق معرفی کرد؛ با این همه مشخص نبود حتی اگر او در رشته تخصصی خودش هم شرکت میکرد در المپیک مدال میگرفت.
توصیه نخست ما همان است که گفتیم؛ برای مدالهایی که نمیگیریم هرگز اشک نریزیم و گریه و فضای احساساتی را بگذاریم برای زمانی که روی سکوی قهرمانی میرویم. اگر خطایی از فدراسیون سر میزند یا موردی به ورزشکاران تحمیل می شود هم باید در همان مقطع زمانی به افکار عمومی اعلام و اطلاع رسانی شود.
اشک و آه و ابراز ناراحتی پس از ناکامی در المپیک؛ دیگر دوای درد نیست. خانم خدمتی هم در این المپیک ناکام نبود؛ شرکت کننده ای بود که همه توانش را گذاشت و سعی کرد نماینده شایسته تیم ملی ایران باشد.
بیشتر بخوانید: