وقتی شما سر یک سفره پر برکت چنبره زدی و نمی تونی ازش دل بکنی ، باید مراقب تک تک جملات و حرکاتت باشی! اصلاً اشکال نداره که دردانه خودتو ببری ینگه دنیا ، با هزینه گزاف ، دنیا بیاری تا انشالله از ابتدا تبعه کانادا باشه و لایق برکات این سفره! اشکال نداره که در عمل یک کار دیگه کنی و تفکراتت در تضاد کامل به شعارهایی باشه که لحظه لحظه برنامه هاتو پر می کنه! اشکال نداره که افتخارت کانادا باشه ولی دائم لغلغه زبانت ایران ایران باشه! بهرحال همه می دونن که برای برخورداری از نعمات این سفره پربرکت ، چاره ای جز چاپلوسی و پاچه خواری نداری! همه می دونن که لقمه های این سفره چرب تر از اونه که بخوای اجازه بدی که کسی تورو از اون ها محروم کنه! اونقدر بدبخت و حقیر هستی که جتی جرات نداری یک اسم عام ( که مخصوص شخص غفوری هم نیست ) رو در برنامه بی محتوای خودت بیاری! چرا؟ مگه اون شخص چکار کرده یا چی گفته؟!!! نهایتاً نسبت به گرانی و تورم یا یک مشکل اجتماعی انتقاد نرم کرده! نه به مسئولین یا خود نظام مقدس بی احترامی کرده نه حتی پاشو به خطوط قرمز نظام حتی نزدیک کرده! مهایت هنر تو ، دوه دوه دوه کردن و دلقک بازیه!