آرتین زهرابی؛ عادل فردوسی پور در مصاحبه با مهدی طارمی به درستی خطاب به او گفت آیا خبر از قراردادهای ۱۵، ۲۰ میلیاردی لیگ ایران دارد؟
پاسخ طارمی به سوال عادل مثبت بود. بازیکنان فوتبال، خبر همدیگر را دارند و خوب می‌دانند چه پول‌هایی در لیگ ما دست به دست می‌شود.
یکی از دلایل علاقه بازیکنان ایرانی به این لیگ نیم بند، انگیزه‌های مالی است؛ در غیر این صورت بسیاری از بازیکنان می‌توانند به لیگ‌های درجه ۲ اروپایی بروند. اما سوال این است چرا این اتفاق به ندرت رخ می‌دهد؟
مهدی طارمی به این پرسش جواب می‌دهد؛ «این روزها راه برای بازیکنان ایرانی به لیگ پرتغال باز شده است اما در لیگ این کشور باید به قراردادهای ۱۰۰ هزار دلاری رضایت داد؛ یعنی هر فصل حدود ۳ میلیارد تومان.»
بستگی دارد کار یک بازیکن در فوتبال اروپا چقدر بگیرد؛ اگر یکی مثل طارمی باشد، آن وقت تبدیل به ستاره ای می‌شود که حتی از میلان ایتالیا سراغش می‌روند...
مسئله بعدی اما این است؛ در فوتبال ایران که معروف به ورشکستگی باشگاه‌ها، ماجرای حق پخش تلویزیونی، گرفتاری‌های متعدد مالی و... است، چگونه با بازیکنان متوسط از نظر فنی و حتی اخلاقی، قراردادهای ۲۰ میلیاردی منعقد میکنند؟
این پول از هرطریقی که فراهم می‌شود، نشان می‌دهد بیخود نیست لیگ برتر ما تبدیل به بهشت بازیکنان شده و بی دلیل هم نیست که خیلیها، ترجیح میدهند همین جا به فوتبالشان ادامه بدهند تا زحمت حضور در فوتبال اروپا را به جان بخرند!
لیگ ایران که تازه قانون سقف قراردادها را مسخره می‌کند، به بی در و پیکر بودن مشهور است!
