وقتی شیاطین سرخ در سال ۱۹۷۴ از لیگ برتر جدا شدند و به دسته پایین‌تر سقوط کردند، ویلی مورگان کاپیتان تیم بود. او خطاب به بازیکنان فعلی منچستریونایتد گفت: «شما از ما هم بدتر هستید!»

مورگان، وینگر سابق اسکاتلند، به نشریه «سان» گفت: «می‌گویند هیچکس آنقدر خوب نیست که سقوط نکند، و این ضرب‌المثل قدیمی مطمئناً در مورد بازیکنان فعلی تیم یونایتد صدق می‌کند. باید زنگ خطر در اولدترافورد به صدا دربیاید زیرا ما در حالی سقوط کرده بودیم که از این بازیکنان فعلی خیلی بهتر بودیم. ما بازیکنان بهتری داشتیم، پیوند خوبی با یکدیگر برقرار کرده بودیم، رفاقت واقعی در بین ما در جریان بود، اما با این وجود سقوط کردیم. ما هم این اشتباه را داشتیم که فکر می‌کردیم آنقدر خوب هستیم که سقوط نکنیم، اما با مصدومیت‌هایی که برایمان پیش آمد بدشانسی آوردیم. تیم فعلی واقعا رقت‌انگیز است. آنها به خوبی ما نیستند و باید دعا کنند که چرخ روزگار علیه‌شان نچرخد.»

مورگان در حالی کاپیتان یونایتد در سال ۱۹۷۳-۱۹۷۴ شد که سر بابی چارلتون بازنشسته شده و جورج بست در حال خروج از تیم بود و دنیس لاو به تیم رقیب (سیتی) پیوسته بود.

یونایتد زیر نظر سرمت بازبی با شکست بنفیکا در فینال جام اروپای سال ۱۹۶۸ به قله فوتبال باشگاهی رسید اما جدایی مربی اسکاتلندی باعث افول باشگاه شد. شکست وحشتناک ۵-۰ مقابل کریستال پالاس در دسامبر ۱۹۷۲ تحت هدایت فرانک اوفارل، خبر از اتفاقات شوم آینده می‌داد و تامی داچرتی هم نتوانست جلوی ویرانی را بگیرد. و اقامت ۳۶ ساله بی‌وقفه یونایتد در اوج فوتبال درجه یک با بازگشت لاو به اولدترافورد در سال ۱۹۷۴ پایان یافت. او با گلی که با پاشنه پا برای سیتی زد، شیاطین سرخ را محکوم به سقوط کرد.

مورگان ۷۷ ساله گفت: «بخت به وضوح با ما یار نبود و همه چیز اشتباه پیش می‌رفت. کسی اصلاً فکرش را هم نمی‌کرد که باشگاهی به قد و قواره منچستریونایتد سقوط کند، اما انگار همه چیز بر علیه ما بود. و هنگامی که در آن موقعیت قرار می‌گیرید و نیروی گرانش پاهای شما را با قدرت به پایین می‌کشد، خلاصی از وضعیت خیلی سخت می‌شود. الان برای گفتن اینکه تیم سقوط می‌کند خیلی زود است، تنها دو بازی گذشته، اما آنها باید هرچه زودتر دست به کار بشوند. تیم فعلی ضعیف است، ستون ندارد، و مسیر از هم پاشیدگی که افرادی مانند هری مگوایر دارند طی می‌کنند گویای همه چیز است. اما چیزی که واقعاً من را ناراحت می‌کند تماشای آشفتگی تیم در داخل و خارج از زمین است. این وضعیت خیلی من را ناراحت می‌کند و قلب من را می‌شکند زیرا من عاشق باشگاه هستم.»

مورگان که ۲۳۶ بار برای یونایتد به میدان رفت، می‌گوید که انگشت اتهام باید به سمت گلیزرها باشد. او ادامه داد: «باشگاه به طرز خطرناکی در مسیر اشتباهی پیش می‌رود و این به مالکان باشگاه و افرادی که آنها برای پست‌های رده بالا انتخاب می‌کنند برمی‌گردد. گلیزرها به وضوح فقط به خاطر پول اینجا هستند؛ برخلاف مالکان سیتی، لیورپول، چلسی و نیوکاسل که به دنبال قدرت و شکوه هستند. آنها از اینکه باشگاه دائما برای آنها دلار جمع می‌کند خوشحالند اما تصمیمات بزرگ اشتباهی می‌گیرند و افراد نامناسبی را برای مشاغل کلیدی منصوب می‌کنند.

گلیزرها به وضوح چیزی در مورد فوتبال نمی‌دانند. اگر اینقدر ناآگاه نبودند برای خلاصی از اوله‌گنار سولشائر مربی موقت رالف رانگنیک را نمی‌آوردند. و سپس با استخدام فردی که بیشتر شبیه به معلم مدرسه است تا مربی فوتبال، اوضاع را بدتر نمی‌کردند. او به هیچ وجه حس یک مربی را ندارد. چیزی نمی‌داند. قدرت و اختیار ندارد. وقتی وارد شد و گفت که رانگنیک را در آن دور و بر نمی‌خواهد باعث تعجب من شد.

شروع امیدوارکننده‌ای بود، اما او باید فراتر می‌رفت و تیم را از حداقل ده بازیکن پاک می‌کرد تا راه را برای جوانترها باز کرده و تیم را زنده کند. اما نحوه رفتارش با کریستیانو رونالدو مانند شوخی است. من رونالدو را از اینکه نمی‌خواهد با آنها بازی کند اصلا سرزنش نمی‌کنم. وقتی او می‌خواست برود باید بلافاصله با درخواستش موافقت می‌شد. آشفتگی وحشتناکی به وجود آمده و وضعیت رونالدو باعث هرج و مرج شده است.»

رقیب سرسخت یونایتد، لیورپول، در روز دوشنبه که به اولدترافورد برود، مصیبت یونایتد را بیشتر خواهد کرد. مورگان گفت: «عامل ترس از اولدترافورد دیگر وجود ندارد، اما بازیکنان فعلی می‌توانند گام بزرگی در جهت بازگرداندن روزهای خوب گذشته در برابر دشمن قدیمی بردارند. باید ذهن‌ها را متمرکز کنند و نهایت توانشان را بگذارند. امیدوارم به خاطر هواداران هم که شده به مسیر خود بازگردند. اگر خدای نکرده سقوط کنیم، فکر نکنم تا مدتها توان برگشتن داشته باشیم.»