این یک پرونده نیمه‌باز است؛ پرونده‌ای ملتهب با دوطرف کاملا مخالف هم که روی ایده‌های‌شان اصرار دارند. آیا کارلوس کیروش به اندازه بهایی که در فوتبال ایران به او داده شده، مربی ارزشمند و موفقی بوده است؟ او یک دوره ۸ساله را در این فوتبال پشت سر گذاشت و نتایج «تفسیرپذیری» به‌دست آورد؛ یعنی بعضی توانستند آن را به سود این مربی تحلیل کنند و برخی به زیانش. موافقان کیروش عقیده داشتند ۲بار صعود تیم ملی به جام‌جهانی و ارائه نمایش‌های نزدیک برابر آرژانتین، اسپانیا و پرتغال به‌معنای کارنامه قابل‌قبول این مربی است، اما مخالفانش به عدم‌صعود تیم ملی از ۲مرحله گروهی جام‌جهانی و ناتوانی در راهیابی به ۲فینال جام ملت‌های آسیا اشاره می‌کردند.
هر چه بود، این همکاری در اوج مناقشه و عدم‌تفاهم دو طرف پایان یافت و اینطور به‌نظر می‌رسید که مربی مسن پرتغالی دنبال سرنوشت خودش رفته است. دست تقدیراما دوباره کیروش را به فوتبال ایران گره زدند. او برگشت و به شرح مفصلی که خودتان بهتر می‌دانید، بعد از صعود تیم ملی به جام‌جهانی جای دراگان اسکوچیچ را گرفت. حالا فوتبال ایران با کارلوس راهی سومین جام‌جهانی پی‌درپی خواهد شد؛ جایی که شاید دیگر خبری از نتایج تفسیرپذیر نباشد. این‌بار همه‌چیز باید روشن شود و به‌نظر می‌رسد پرونده کیروش در ایران به سود یکی از طرفین متخاصم بسته خواهد شد.
صعود؛ انتظار بزرگ
بخش قابل‌توجهی از جامعه فوتبال، امروز انتظار دارند تیم ملی با کارلوس کیروش از مرحله گروهی جام‌جهانی۲۰۲۲ صعود کند. این توقع، بر پایه ۲ استدلال مهم بنا نهاده شده است؛ اولی مربوط به تجارب کیروش است. بالاخره او ۱۰سال است این بازیکنان و فضای حاکم بر فوتبال ایران را می‌شناسد و اصلا به همین دلیل دوباره سرمربی تیم ملی شد. حضور در ۲جام‌جهانی هم کاملا فرصت آزمون و خطا و کسب تجربه لازم را به این مربی داده است. در نتیجه انتظار می‌رود او چنین اندوخته‌ای را صرف صعود تیم ملی کند، در غیر این صورت چه‌بسا اصل جابه‌جایی صورت گرفته در کادرفنی تیم ملی زیر سؤال خواهد رفت. استدلال دوم اما به آشنایی کیروش با گروه ایران در جام‌جهانی مربوط می‌شود. در ۲دوره قبلی، مرد پرتغالی هنگام قرعه‌کشی سرمربی تیم ملی بود و نمی‌دانست با چه حریفانی مواجه خواهیم شد، اما این بار او با آگاهی کامل از شرایط گروه کشورمان به ایران برگشت. پس حتما پتانسیل صعود را دیده که آمده و بهانه‌ای قابل‌قبول نخواهد بود.
بوئینگ اوج می‌گیرد؟
کیروش در بخشی از مصاحبه با دوست خوبش عادل فردوسی‌پور می‌گوید: «بازیکنان تیمهای اروپایی و آمریکای جنوبی در تیمهای رئال مادرید، میلان و... بازی می‌کنند. مگر می‌شود با یک بوئینگ۷۲۷ بخواهید با موشک‌های فضاپیما رقابت کنید؟» این بخشی از ترفند آشنای کیروش برای توصیف شرایط دشوار تیم ملی است. از او حتی پیش از بازی با مالدیو و هندوستان هم جملاتی به یادگار مانده که سختی رقابت را توصیف می‌کند، چه برسد به انگلیس و آمریکا! در عین حال اما کیروش برای هدایت این بوئینگ بی‌تابی کرده و حتی انگ انجام کودتا در تیم ملی ایران را هم به جان خریده است. در نتیجه لابد او توانایی صعود را در خودش و تیمش می‌دیده که آمده است. صادقانه باید گفت ۲ماه دیگر این حرف‌ها خریدار نخواهد داشت و این فقط «نتیجه» است که بین همه طرف‌ها حکمیت می‌کند.
