سه روز قبل نشریه ورلدساکر اسامی احتمالی نفرات هر یک از تیم‌های شرکت‌کننده در جام جهانی ازجمله ایران را منتشر کرد. برخی رسانه‌ها گفتند از آنجایی که عادل فردوسی‌پور جزو هیات تحریریه این نشریه است و رفاقت نزدیکی هم با کارلوس کیروش دارد، حتما در تنظیم این لیست نقش داشته و لیست اعلامی از سوی آنها تا حد زیادی به لیست نهایی کیروش نزدیک است. طبق اعلام فیفا تیم‌ها باید تا قبل از ۱۴ نوامبر یعنی ۲۳ آبان که یک هفته قبل از شروع مسابقات است لیست نهایی خود را اعلام کنند.
با توجه به نفراتی که کارلوس کیروش در مدت زمان حضور در ایران به اردوی تیم ملی دعوت کرده، لیست احتمالی ورلد ساکر و نگاهی به شرایط بازیکنان در فاصله سه هفته مانده تا شروع جام جهانی به نظر می‌رسد می‌توان دست‌کم نفرات حذف شده قطعی را از تیم ملی شناسایی کرد. بازیکنانی که امیدواری زیادی از چند سال پیش برای درخشش آنها در جام جهانی به وجود آمده بود اما حالا دیگر شانسی ندارند.
اولین بازیکن مهدی قایدی است. نیمار آسیا که دو فصل پیش آماده‌ترین بازیکن لیگ ایران بود و برای استقلال رسما بازی در می‌آورد. قایدی در دوره اسکوچیچ به تیم ملی دعوت می‌شد و حتی گلزنی هم کرد. با این حال ترنسفر او به امارات کیفیت فنی‌اش را به شدت پایین آورد به شکلی که از ترکیب اصلی تیم ملی دور شد و حالا که به استقلال هم بازگشته دیگر مورد توجه سرمربی تیم ملی قرار نمی‌گیرد. ستاره‌ای که یک روز هواداران او را در پیراهن معتبرترین تیم‌های اروپایی می‌دیدند باید صبر کند تا شاید دوره بعدی جام جهانی به آرزویش برسد.
صالح حردانی دیگر استقلالی است که احتمالا شانسی برای حضور در جام جهانی نخواهد داشت. او هم مانند قایدی در دوره اسکوچیچ حضور خوبی در تیم ملی داشت اما در فصل جدید با آمدن ساپینتو و به‌کارگیری یامگا توسط این مربی پرتغالی در سمت راست خط دفاعی، حردانی تبدیل به یک نیمکت‌نشین شد و به تدریج از تیم ملی دور شد. حضور دو رقیب قدرتمند در پست دفاع راست هم مزید بر علت شد. رامین رضاییان که کیروش شخصا به او علاقه دارد و صادق محرمی که در لیگ قهرمانان اروپا در این فصل به میدان رفت. از استقلال می‌توان به گزینه‌های دیگری نظیر عارف غلامی و سیاوش یزدانی هم اشاره کرد. همچنین به امیرحسین حسین‌زاده ستاره فصل پیش استقلال که در ابتدای فصل جدیدی راهی لیگ بلژیک شد با این امید که به عنوان یک لژیونر جای خود را در تیم ملی فیکس کند اما کیروش نشان داده هیچ اعتقادی به او ندارد.
سعید صادقی هافبک پرسپولیس بازمانده بعدی از جام جهانی است. کسی که به عنوان شاه‌ماهی نقل و انتقالات راهی پرسپولیس شد ولی با وجود عملکرد متوسط رو به بالا نتوانسته انتظار هواداران را برآورده کند. با همه شایعاتی که پیرامون او مطرح بود ازجمله اینکه حضور او در پرسپولیس با قول ملی‌پوش شدن انجام گرفته، چشم کیروش بازی او را نپسندیده و این هافبک باید از خانه جام جهانی را نگاه کند. در کنار صادقی می‌توان از یک پرسپولیسی سابق هم یاد کرد. علی علیپور که بعد از حضور در لیگ پرتغال چند باری توسط اسکوچیچ به تیم ملی فراخوانده شد اما در بازگشت کیروش همان‌طور که قبلا هم توسط این مربی به تیم ملی دعوت نمی‌شد، به اردوی یوزها فراخوانده نشده و شانسی برای حضور در جام جهانی نخواهد داشت.
در لیست بازمانده‌های جام جهانی باید به کاوه رضایی نیز اشاره شود. مهاجمی که دوران پرفراز و نشیبی را در سال‌های گذشته پشت سر گذاشت و در ابتدای فصل با هدف احیا و بازی بیشتر به لیگ ایران بازگشت. با این حال مشکلات انتقال او به استقلال و اجبار به پوشیدن پیراهن تراکتور و از دست دادن چند بازی در مهم‌ترین مقطع، رضایی را از تیم ملی دور و دورتر کرد. نباید فراموش کرد که همه بازیکنانی که جام جهانی را از دست دادند به خاطر مسائل فنی و کیفی بوده. الله‌یار صیادمنش که راهی هال‌سیتی در چمپیونشیپ انگلستان شده بود به خاطر مصدومیت مدت زیادی است که از مستطیل سبز به دور است و در این فاصله باقی مانده تا قطر ۲۰۲۲ امیدی به بازگشت او وجود ندارد.
عارف آغاسی مدافع فولاد به همراه دانیال اسماعیلی‌فر، سروش رفیعی و همین‌طور محمد محبی دیگر نفراتی هستند که احتمالا باید قید جام جهانی را بزنند. با این حال محبی با درخشش در چند بازی اخیر استقلال امیدوار است که در آخرین لحظات نظر مثبت کیروش را جذب کند. او می‌خواهد امروز و در فینال سوپرجام مقابل نساجی آخرین آس خود را رو کند تا شاید بتواند یکی از بلیت‌های سفر به قطر را به دست بیاورد.
در مجموع می‌توان گفت تغییر و تحول در راس کادرفنی و اعتمادی که کیروش به برخی شاگردان سابق خود دارد و همچنین افت کیفی برخی بازیکنان در کنار خارج از دید قرار گرفتن عده‌ای دیگر لیست نهایی تیم ملی را کاملا تحت تاثیر قرار داد. در این بین برخی بازیکنان می‌توانند به دورهای بعدی جام جهانی امیدوار باشند در حالی که تعدادی دیگر باتوجه به سن و سالی که دارند احتمالا هیچ‌گاه تجربه حضور در چنین رویدادی را تجربه نخواهند کرد.
