فصل گذشته و همزمان با افول نسبی حسین حسینی درون دروازه استقلال، از یک پدیده جذاب در قفس توری این تیم رونمایی شد. او کسی نبود جز علیرضا رضایی؛ دروازه‌بان پیشین پیکان که به‌طور ناگهانی و برای مقطعی در جمع آبی‌پوشان به دروازه‌بان فیکس تبدیل شد و شروع به درخشش کرد. رضایی در ۵بازی لیگ برتری و ۴مسابقه حذفی برای استقلال به میدان رفت و نمایش‌های خوبی داشت. در او رگه‌های پررنگ از یک استعداد جدی به چشم می‌خورد و همزمان در تیم ملی امید هم توانست جایگاهش را به‌عنوان دروازه‌بان اول تثبیت کند.
با وجود این اوضاع در فصل جدید برای رضایی خوب پیش نرفته است.
این سنگربان ۲۳ساله با توجه به درخشش چشمگیر حسین حسینی به یک نیمکت‌نشین محض تبدیل شده است. حسینی امسال آنقدر خوب بوده که به‌احتمال فراوان به جام‌جهانی خواهد رفت و حتی برخی هواداران جدی استقلال عقیده دارند او باید دروازه‌بان فیکس تیم ملی در قطر باشد. از آن طرف از بدشانسی رضایی امسال فعلا خبری از برگزاری مسابقات جام حذفی هم نبوده است؛ تورنمنتی که گاهی در آن نوبت به حضور گلرهای ذخیره می‌رسد تا از فرم و شرایط بازی دور نشوند. مجموعه این مسائل شرایط سختی را برای رضایی به‌وجود آورد و برخی گمانه‌زنی‌ها حکایت از احتمال خروج این بازیکن در نیم‌فصل دارد.
رضایی پیش از آغاز فصل مدعی شده بود حتی از تیم های خارجی هم پیشنهاد دارد و به دنبال جدایی و رساندن منفعت مالی به استقلال است. اتفاقی که در نهایت نیفتاد.
