ادموند اختر، مهاجم اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان در گفت‌وگو با خبرورزشی، درباره این که چه اتفاقی افتاد تیم ملی فوتبال ایران از گردونه رقابت های جام جهانی حذف شد اظهار داشت: متاسفانه همه چیز دست خودمان بود و می‌توانستیم پس از سالها یک صعود خوشحال کننده را در جام جهانی به دست بیاوریم و اعتبار فوتبالی مان را بالا ببریم اما باز هم متاسفانه از ترسو بودن کی‌روش عذاب کشیدیم و حذف شدیم.

وی افزود: ما که به آمریکا باختیم پس اگر از ابتدا مقابل این تیم هجومی‌به میدان می‌رفتیم باز هم می‌باختیم ولی حداقل شاید این شانس برای مان بیشتر بود که گل می‌زدیم. اما کی روش باز هم با همان سیستم تدافعی تیم را به میدان فرستاد و باز هم در دقایق پایانی فشار آوردیم تا گل بزنیم اما آمریکا که ولز نبود.

بازیکن اسبق تیم ملی افزود: بازیکنان آمریکا آخر بازی طبق قواعد فوتبالی عقب ایستادند و ما هم دل به ارسال روی محوطه جریمه بستیم. دل به اتفاقات فوتبالی تا شاید آن وسط، توپ به کسی بخورد و گل شود! این فوتبال امروز دنیا نیست که ما در دیدار با آمریکا ارائه کردیم.

اختر یادآور شد: امسال همان سالی بود که می‌توانستیم صعود کنیم. به ویژه در بازی آخر همه چیز از قبل دست خودمان بود. هم برد و هم مساوی می‌توانست ما را به دور بعد ببرد اما متاسفانه از این موقعیت استفاده نکردیم.

وی اضافه کرد: آیا ما با اسکوچیچ نتایجی غیر از این می‌گرفتیم؟ آنهایی که می‌گفتند ما با کی روش صعود می‌کنیم یا بد نمی‌بازیم حالا کجا هستند؟ ۶ گل که از انگلیس خوردیم و در نهایت بازی حساس و مهم به آمریکا را هم که دادیم! آیا اسکوچیچ این نتایج را نمی‌گرفت؟ من همواره گفتم که کی‌روش اسم بزرگی است اما هرگز در طول ده سالی که در فوتبال ما حضور داشته کمکی به این فوتبال نکرده و فقط ما را در جایی که بودیم نگه داشته است.

پیشکسوت ملی فوتبال کشورمان با اشاره به آینده پیش رو گفت: اگر قرار باشد با کی روش به استقبال جام ملت ها برویم آنجا هم چنین وضعیتی در انتظار ما خواهد بود. اگر بخواهیم جلوی عربستان، ژاپن، استرالیا و کره جنوبی باز هم عقب بایستیم و دل به دفاع کردن خوش کنیم باز هم ضربه میخوریم و باز هم باید دل یک ملت شکسته شود.

وی در پایان تاکید کرد: امیدوارم درس بزرگی از این رقابت ها گرفته باشیم و بتوانیم خیلی سریع با اخراج کی روش شرایط تیم ملی را زیر و رو کنیم تا دوباره به چنین روزهایی نرسیم که بگوییم ای کاش می‌شد فلان کار را کرد و یا ای کاش اینقدر ترسو بازی نمی‌کردیم.