از جام ملت‌های ۲۰۱۵ تا جام جهانی ۲۰۲۲ سردار آزمون ستاره فوتبال ما بود. درخشش او در اروپا و جایگاهش در تیم ملی و البته رکوردهایش، او را ستاره بدون جایگزین کرده بود. اما همزمان با اوج‌گیری مهدی طارمی و تاثیرگذاری او در نتایج تیم ملی، سردار هم اسیر حواشی بسیاری شد.
ابتدا ماجرای دادگاه خانوادگی در روسیه و سپس ترک زنیت، بعد حواشی تیم ملی و داستان‌های اسکوچیچ و بازگشت کیروش و سرانجام اردوی اتریش و حواشی جام جهانی قطر...
در تمام این روزها سردار مصدوم هم بود و از آمادگی کامل به دور. او انتقالی نافرجام به لورکوزن داشت و بعد از ناکامی در این باشگاه حالا به رم رفته است. سردار برای این اردو دعوت نشد چرا که شرایط بازی ندارد. در باشگاه جدیدش هم باید جا بیفتد و همه این‌ها دورنمایی مبهم از آینده سردار در فوتبال ملی ایران نشان می‌دهد. هیچ‌کس حاشیه‌های سال قبل را فراموش نکرده و خیلی‌ها به پروژه عبور از سردار فکر کرده‌اند.
سردار آشکارا دیگر آن موقعیت عالی گذشته را در ایران ندارد و شایعه چند روز گذشته مبنی بر اینکه در جام ملتها هم حضور نخواهد داشت هم خیلی بی‌اساس نبود. سردار برای بازگشت به تیم ملی تنها یک شانس دارد و آن بازگشت دوباره به اوج درخشش در پیراهن گرگ‌هاست. به این ترتیب او هم می‌تواند حرفه باشگاهی خود را نجات دهد و هم با قدرت خود را به تیم ملی تحمیل کند.
اگر سردار در سری‌آ هم مثل بوندسلیگا موفق نباشد، آن‌وقت باید با سطح اول فوتبال اروپا و باشگاه‌های معتبر خداحافظی کند. سردار در آستانه ۲۹ سالگی است و باشگاه‌های اروپایی دیگر در این سن روی بازیکن سرمایه‌گذاری درازمدت نمی‌کنند. اما تنها پیامد و ضرر این ناکامی احتمالی از دست دادن آینده و پیشرفت باشگاهی نیست!
با رویکردی هم که قلعه‌نویی در تیم ملی تعریف کرده و نگاهی که به لیگ داخلی دارد و با توجه به سن پایین‌تر مهاجمان حال حاضر فوتبال ایران، وقتی به یاد حاشیه‌های قبلی سردار می‌افتیم این‌ها تنها ما را به یک جواب می‌رساند؛ اینکه سردار شاید برای جام ملت‌های پیش رو اصلا دعوت نشود و بعد از آن هم تنها در صورتی به تیم ملی برمی‌گردد و شانس حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ را خواهد داشت که در رم بدرخشد!
در غیر این صورت قلعه‌نویی مجبور است اساس تیمی که برای جام جهانی ۲۰۲۶ نیاز دارد را بدون حضور سردار پی‌ریزی کند...
