بدون شک کریستیانو رونالدو و لیونل مسی بزرگترین نام‌های دو دهه اخیر ورزش جهان هستند. آنها همیشه در نهایت احترام نسبت به یکدیگر رفتار میکنند و رقابتی که با هم دارند به پیشرفت هر دو کمک کرده است. همین می تواند اولین الگوی درست برای ما باشد که در عین رقابت به هم احترام بگذاریم.
در دنیا رکوردی نیست که این دو نفر نزده باشند، هر دو در ۵ جام جهانی برای کشورشان بازی کردند و البته که مسی در سطح ملی افتخارات فردی و تیمی بیشتری دارد. رونالدو و مسی، الگوی بسیاری ورزشکاران و مردم عادی هستند. محبوب ترین چهره‌ها چه در دنیای واقعی و چه در فضای مجازی که میلیون‌ها نفر آنها را دنبال میکنند. دو فوق ستاره که با رفتار انسانی و شخصیت بالا بهترین الگوها برای کشورشان هستند و آشکارا کوچک‌ترین رفتارهای آنها زیر ذره بین همه دنیاست.
در کشور ما هم رونالدو و مسی محبوبیت بسیاری دارند. الگوی بسیاری از فوتبالیستهای ملی‌پوش ما هستند و خلاصه تاثیر آنها روی نسل جوان چه مستقیم و چه غیر مستقیم بسیار زیاد است. فراوان دیده‌ایم که فوتبالیستها تتو میکنند، چون مسی تتو زیاد دارد! سراغ کلکسیون ماشین و ساعت می‌روند چون رونالدو این کلکسیون‌ها را دارد! فوتبالیستها خانه‌های بزرگ و شیک می‌خرند، مسافرت‌های لاکچری می‌روند و تفریحات آنچنانی دارند، چون در اخبار همیشه این جنبه‌ها از زندگی رونالدو و مسی پررنگ است. اما سوال اینجاست که چرا ویژگی‌های اخلاقی و کارهای خوب این دو ابر ستاره کمتر مورد تقلید بازیکنان ما قرار می‌گیرد؟
همه از تعهد اخلاقی مسی به خانواده‌اش باخبرند. رونالدو یک پدر خوب برای فرزندان فراوانش است. آنها در فضای مجازی بیشترین فالوور را دارند، بیشترین پول تبلیغات را می‌گیرند و همه دلایل را برای توجه به موبایل دارند اما کمترین وقت را در شبانه روز برای فضای مجازی می‌گذارند. این ویژگی آنها به خانواده‌شان نیز سرایت کرده است. پسران مسی هیچ کدام موبایل ندارند و رونالدو همین اواخر در مصاحبه‌ای گفت که پسرش کریستیانو گفته: «من کی می‌توانم گوشی موبایل داشته باشم؟» و او جواب داده :«هنوز به سن لازم نرسیده‌ای و آینده از آن توست، عجله نکن!»
در واقع آنها فرزندان خود را درست تربیت میکنند. به آنها می‌آموزند که زندگی درون گوشی موبایل نیست، این وسیله صرفاً برای انجام کارهای لازم است نه وقت گذرانی و تفریح یا بدتر از آن همه زندگی... نگاه کنید به نوجوانان و جوانان ما که در تمام ساعات شبانه روز سرشان توی گوشی است! کمترین تحرک و فعالیت بدنی دارند، با ضعف بینایی انواع بیماری‌ها از همین جوانی آشنا می‌شوند و همه آمال و آرزوهایشان درون گوشی موبایل است.
زندگی واقعی جای دیگر جریان دارد. موبایل هم وسیله‌ای است برای راحت‌تر زندگی کردن، نه تمام زندگی. کاش قهرمانان ما با الگوبرداری از رونالدو و مسی نمونه مناسب برای جوانان کشورمان شوند.
