یک نگاه به احکام جدید کمیته اخلاق همان واقعیت قدیمی را تکرار می‌کند و یک سوال تازه را به همراه دارد. ابتدا به این احکام دقت کنید؛ باشگاه پرسپولیس به پرداخت پنجاه میلیون تومان، رضا درویش مدیرعامل باشگاه به پرداخت یکصد میلیون تومان، یحیی گل‌محمدی به پرداخت یکصد میلیون تومان، افشین پیروانی به پرداخت یکصد میلیون تومان، علی فتح‌الله‌زاده به پرداخت یکصد میلیون تومان، سیدحجت کریمی به پرداخت یکصد میلیون تومان، بیژن طاهری به پرداخت پنجاه میلیون تومان و فرشید سمیعی به پرداخت پنجاه میلیون تومان وجه نقد محکوم شدند.
تکرار همان رویه قدیمی! اما اینکه ما از بی‌اخلاقی و قانون شکنی به دنبال درآمدزایی باشیم تا امروز چقدر به اصلاح اخلاق در فوتبال ایران کمک کرده است؟ چقدر فضا را تلطیف کرده؟ چقدر بازدارندگی داشته است؟ اصلا پول دادن به جای تنبیه کجای دنیا جواب داده؟ اگر راهی را می‌رویم به نتیجه مطلوب نرسد تا کی باید ادامه دهیم و راه‌های دیگر را امتحان نکنیم؟
اما سوال جدید این است در این رای برای کسانی جریمه صادر شده که در فوتبال حضور ندارند و با توجه به حوادثی که در دوران آنها رخ داد، بعید است دیگر به فوتبال برگردند. در این شرایط رای مذکور چه ضمانت اجرایی دارد؟ یعنی قرار است نماینده فدراسیون فوتبال به دفتر این بزرگواران مراجعه و از آنها پول بگیرد؟ یا اینکه با این رای آنها دیگر نمی‌توانند وارد ورزشگاه شوند؟ یا شاید قرار است دوباره به فوتبال برگردند و فدراسیون خبری دارد؟
آنها هر آنچه بلد بودند در دوران حضور خود گذاشتند و در تمام دنیا مدیرانی که دوره آنها تمام می‌شود، دیگر برنمی‌گردند چرا که از اصول مدیریت این است که هر آنچه داری بگذار و دیگر خودت را تکرار نکن! آیا فدراسیون فوتبال به استقبال بازگشت آنها رفته؟
