خبری که در تعطیلی فوتبال داخلی و در ایام نوروز کام همه فوتبال دوستان را تلخ کرد، به قدری بزرگ و دردناک است که نیازی به تحلیل و تشریح ندارد. خود خبر آنقدر گویاست که همه منظور را میرساند:
فدراسیون فوتبال: ۱۱ هزار و ۲۵۰ دلار
مهدی طارمی: ۱۵ هزار دلار
امیر قلعهنویی: ۱۰ هزار دلار
علیرضا جهانبخش: ۱۰ هزار دلار
سعید عزت اللهی: ۵ هزار دلار
مجموع جرایم: ۵۱ هزار و ۲۵۰ دلار
فکر میکنید این اعداد سنگین به خاطر چه کارهایی به عنوان جریمه تعیین شده است؟ فکر میکنید یک اتفاق عجیب و غریب باعث این جرایم شده؟
کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا در احکام سنگینی سرمربی، ۴ بازیکن تیم ملی و فدراسیون فوتبال را به جریمه محکوم کرده چون اصول اولیه حرفهگری را رعایت نکردند؛ امیر قلعهنویی، علیرضا جهانبخش و مهدی طارمی به دلیل حضور نیافتن در کنفرانس خبری پس از بازی با قطر، فدراسیون فوتبال به دلیل اطمینان ندادن بابت حضور سه عضو تیم ملی فوتبال در مصاحبه تلویزیونی بلافاصله بعد از مسابقه و سعید عزتاللهی به دلیل مصاحبه علیه داور پس از بازی با قطر!
اما آیا ما فقط در جام ملتها و یک بازی خاص کنترل خود را از دست دادیم؟ که اگر هم این بود باز جای توجیه و دفاع نداشت اما باشگاه سپاهان هم به دلیل عدم رعایت اصول حرفهای درون و بیرون زمین جمعا ۱۶ هزار و ۵۰۰ دلار جریمه شده است! همین چند روز پیش بود که خبر جریمه شجاع خلیلزاده هم منتشر شد، پیش از آن بازیکنان بزرگ و کوچک پرسپولیس، سپاهان و نساجی هم اخراج و جریمه شده بودند.
بعد از خواندن این احکام و افسوسی که دچار آن شدید فقط به این دو سوال فکر کنید؛ اول اینکه چرا باید کسی که به عنوان نماینده ایران به تورنمنت مهمی میرود که چشم همه دنیا به آن است، دست به رفتاری بزند که جریمهاش کنند؟ یعنی یک نفر نبود که بگوید این کارها خلاف است؟ یعنی هیچ کدام تا این حد قوانین را نمی دانستند که بدانند باید در کنفرانس بعد بازی شرکت کنند؟ یک نفر فوتبالی نبود که بگوید علیه داور نباید حرف بزنید؟
و سوال دوم اینکه این جرایم از جیب چه کسی خواهد رفت؟ چه کسی آن را از کدام محل پرداخت میکند؟ صد البته در پی همین سوال یک حقیقت دردناک هم نهفته است که جریمه خطای افراد باید از بیت المال برود. باز اگر هر کس قرار بود دست در جیب خود کند و جریمه خود را بدهد، امیدوار میشدیم که این تجربه باعث میشود او دیگر این خطا را تکرار نکند اما در فوتبالی که همه عادت کردهاند جرایم را باشگاهها از هزینه سالیانه تیمداری و جیب دولت بپردازند، معلوم است که این امید هم باقی نمیماند!
حالا تیر آخر به پیکر فوتبال که خود میتواند بزرگترین درد باشد، این احکام در حالی است که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، یکی از نوابرئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا است. یعنی همین که ایشان به قوانین آگاه و میتوانست و باید افراد زیر مجموعه خود را از میان کسانی انتخاب میکرد که قوانین را بدانند و رعایت کنند، برای عمق فاجعه کافی است. این حقیقت تلخ که حضور ایشان در صورت بروز هر اتفاقی هیچ کمکی به فوتبال ایران در آسیا نخواهد کرد...