یکشنبه ۴ خرداد ۱۴۰۴ - ۲۱:۰۶
۰ |
۰

بچه های مک لارن موناکو را هم فتح کردند

بچه های مک لارن موناکو را هم فتح کردند
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

در گرندپری موناکوی فرمول یک ۲۰۲۵: لاندو نوریس با مهارتی خیره‌کننده در مسابقه‌ای تاکتیکی به پیروزی رسید

به گزارش خبرورزشی، مک لارن ها باز هم بردند. این بار نوریس زودتر از همه از خط پایان گذشت. او مسابقه را از پول پوزیشن شروع کرد و زودتر از همه از خط پایان گذشت.
لاندو نوریس، راننده‌ی تیم مک‌لارن، با بهره‌گیری از استراتژی‌ای حساب‌شده در یکی از پیچیده‌ترین رقابت‌های فصل، قهرمان گرندپری موناکوی فرمول یک ۲۰۲۵ شد و دومین پیروزی خود در این فصل را به نام زد. او با حفظ جایگاه خود برابر شارل لکلرک و اسکار پیاستری، مسابقه‌ای بی‌نقص را به پایان رساند.

اجرای قانون جدید مبنی بر الزام استفاده از سه نوع تایر مختلف ــ و در نتیجه، انجام دو توقف در پیت‌لاین ــ این رقابت را به نوعی بازی شطرنج بدل کرد. نوریس با اجتناب از خطراتی چون ورود احتمالی خودروی ایمنی، جایگاه پل‌پوزیشن خود را به شکلی هوشمندانه به پیروزی تبدیل کرد. لکلرک و پیاستری نیز همراه او روی سکو رفتند و مکس فرشتاپن در رده‌ی چهارم قرار گرفت؛ راننده‌ای که به امید پرچم قرمز در لحظات پایانی باقی ماند، اما سودی از آن نبرد.

در آغاز مسابقه، نوریس برای حفظ پیشتازی در پیچ نخست «سنت دوُوت» قفل ترمز کرد تا لکلرک را پشت سر نگه دارد، در حالی که پیاستری با موفقیت از جایگاه خود در برابر فرشتاپن دفاع کرد. در عقب‌تر از میدان، گابریل بورتولتو پس از برخورد با آندره‌آ کیمی آنتونلی از تیم مرسدس در خروجی پیچ پورتیر به دیواره خورد، اما راننده‌ی برزیلی تیم سائوبر مسیر را ادامه داد، گرچه برخورد منجر به صدور خودروی ایمنی مجازی شد.

رهبران مسابقه در پیست باقی ماندند، اما پرچم زرد به یوکی تسونودا، پیر گسلی و الیور بیرمن انگیزه داد تا توقف‌های زودهنگام خود را انجام دهند. تلاش گسلی برای اجرای استراتژی جایگزین، با برخورد به عقب خودروی ردبول تسونودا در شیکن نوول نقش بر آب شد؛ او گزارش داد که «ترمزی نداشته» و ضربه‌ای جدی به چرخ جلوی چپ خود وارد کرده بود، در حالی که تسونودا خوش‌شانس بود که آسیبی ندید.

گسلی با سه چرخ به پیت بازگشت و از مسابقه کناره‌گیری کرد. در همین حین، پرچم زرد مضاعف برای جمع‌آوری قطعه‌ای از بال جلوی آلپین به اجرا درآمد. پیاستری با دقت از کنار این قطعه عبور کرد؛ فرصتی که فرشتاپن را وسوسه کرد تا برای کسب جایگاه سوم تلاش کند، اما پیاستری با دفاعی هوشمندانه برتری‌اش را حفظ کرد.

لیام لاوسون با ایجاد فاصله برای هم‌تیمی‌اش ایزاک حدجار، شرایطی فراهم کرد تا او با توقفی به‌صرفه، به تایرهای سافت تغییر دهد و تنها دو جایگاه از دست بدهد. این مانور در خط میانی باعث شد پیشتازان برای حفظ فاصله‌ی مناسب جهت توقف‌های بعدی، سرعت خود را افزایش دهند.

همیلتون با جهشی چشمگیر از جایگاه هفتم به پنجم رسید، در حالی که حدجار نیز برای مرحله‌ی پایانی، به تایرهای هارد پناه برد. نوریس نخستین راننده از میان صدرنشینان بود که در دور بیستم به پیت رفت و تایرهای هارد را برگزید. پیاستری یک دور بعد به پیت رفت تا از طریق آندرکات، لکلرک را پشت سر بگذارد، اما راننده‌ی فراری بلافاصله واکنش نشان داد و جایگاه خود را حفظ کرد.

در ادامه، فرشتاپن که در هوای آزاد رانندگی می‌کرد، نتوانست به اندازه‌ی کافی سریع باشد تا تهدیدی برای مک‌لارن‌ها محسوب شود. او که به ورود خودروی ایمنی امید بسته بود، در دور ۲۹ نخستین توقف خود را انجام داد و جایگاه چهارم را حفظ کرد.

نوریس با اختلاف شش ثانیه‌ای نسبت به لکلرک و با فاصله‌ای بیشتر نسبت به پیاستری و فرشتاپن، رهبری مسابقه را در دست داشت. مرحله‌ی دوم توقف‌ها، تنش مسابقه را به اوج رساند. پیاستری در دور ۴۹، لکلرک در دور ۵۰، و نوریس در دور ۵۱ وارد پیت شدند. فرشتاپن همچنان به امید پرچم زرد یا قرمز، توقف خود را به تعویق انداخت و سرعت گرفت.

نوریس و لکلرک با افزایش سرعت، فاصله‌ی خود با فرشتاپن را کاهش دادند، اما راننده‌ی ردبول همچنان به تغییر شرایط چشم داشت. در این میان، همیلتون نیز توقف دوم خود را انجام داد و فشار را از دوش فرشتاپن برداشت. با کاهش سرعت فرشتاپن، نوریس در دوازده دور پایانی زیر فشار شدید لکلرک و پیاستری قرار گرفت.

در نهایت، فرشتاپن در دور ماقبل آخر برای توقف دوم به پیت رفت، و این فرصت را به نوریس داد تا صدرنشینی‌اش را تثبیت کند و دومین پیروزی فصل را جشن بگیرد. لکلرک و پیاستری به ترتیب دوم و سوم شدند، و فرشتاپن و همیلتون در جایگاه‌های چهارم و پنجم قرار گرفتند.

حدجار با استفاده از استراتژی هوشمندانه تیم ریسینگ بول و همکاری دقیق لاوسون، به مقام ششمی قابل‌توجهی دست یافت. استبان اوکون از تیم هاس نیز با برنامه‌ریزی دقیق دو توقفش، در رده‌ی هفتم قرار گرفت، در حالی که لاوسون هشتم شد. آلکس آلبون و کارلوس ساینز از تیم ویلیامز نیز آخرین امتیازات را از آن خود کردند، نتیجه‌ای که حاصل سدسازی مؤثر آن‌ها در برابر خودروهای مرسدس بود.

جورج راسل و آندره‌آ آنتونلی که مسابقه را بیرون از جمع ده نفر برتر آغاز کرده بودند، با امید به هرج‌ومرج و تأخیر در توقف‌ها، نتوانستند به امتیاز برسند.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی