به گزارش خبرورزشی، گاتزتا دلواسپرت، رسانه معتبر ایتالیایی معتقد است آلگری نقش تعیین کننده ای در نقل و انتقالات میلان دارد و اوست که برتری میلان در جذب استعدادها را تضمین می کند.
گزارش جذاب این روزنامه را بخوانید؛ ششم دسامبر، برای نخستین‌بار در سن‌سیرو قدم گذاشت؛ آن هم در نقش بازیکن تعویضی. حالا اما، همه‌چیز مهیای آن است که لئونی به مهره‌ای کلیدی بدل شود؛ مدافعی ۱۸ ساله با فیزیکی خیره‌کننده، ذهنیتی آرام و انگیزه‌ای شعله‌ور.
گاتزتا دلواسپرت با این مقدمه می نویسد؛ نام او حالا نه‌فقط در دفتر باشگاه میلان، که بر زبان سرمربی جدید نیز هست: ماسیمیلیانو آلگری، متخصص ساختن دیوار دفاع.
قد ۱۹۵ سانتی‌متری و وزن ۷۶ کیلوگرمی‌اش تنها بخشی از ویژگی‌های فیزیکی اوست—سازه‌ای که هنوز فضای رشد دارد. اما چشم آلگری به چیزهای عمیق‌تری دوخته شده: درک موقعیتی، زمان‌بندی در دوئل‌ها، و ظرفیت شکل‌گیری ذهنی یک مدافع بزرگ. میلان، در لئونی نه فقط یک خرید، که سرمایه‌ای برای آینده می‌بیند.
از پارما تا سن‌سیرو: مسیر صعود
نیم‌فصل دوم لیگ دسته دوم ایتالیا برای لئونی سکوی پرتاب بود: ۱۷ بازی، ۱۲۰۵ دقیقه حضور در میدان، ۱۴ بار فیکس، ۴۳ دوئل موفق و دقت پاس ۸۸ درصد. عملکردی که توجه بزرگان را جلب کرد—از یوونتوس و اینتر گرفته تا چند باشگاه انگلیسی. با این حال، تنها تیمی که برگ برنده‌ای متفاوت دارد، میلان است: آلگری.
سرمربی سابق یووه، که با مدافعانی چون کیه‌لینی، بونوچی و بارزالی نام خود را به‌عنوان معمار خط دفاعی ثبت کرده، حالا مشتاق است همین مسیر را با لئونی آغاز کند. رابطه‌ی خوب آلگری با فدریکو چروبینی، مدیر اجرایی پارما، نیز می‌تواند برگ برنده‌ای دیگر باشد.
ارزش و استراتژی بازار
پارما قصد ندارد این استعداد متولد ۲۰۰۶ را با رقمی کمتر از ۲۰ تا ۲۵ میلیون یورو از دست بدهد. مالک آمریکایی باشگاه در شرایط فروش اضطراری نیست و تنها پیشنهادهای جدی و بلندمدت را بررسی خواهد کرد.
میلان ممکن است نخستین پیشنهاد خود را در محدوده ۱۳ تا ۱۵ میلیون یورو ارائه دهد، همراه با گزینه‌ی معاوضه. نامی که مطرح است: لورنزو کلمبو، مهاجم بازگشته از امپولی، که می‌تواند در امیلیا جای خالی بونی (در آستانه پیوستن به اینتر) را پر کند. پارما به‌شرط علاقه به بازیکن معاوضه‌ای، ممکن است در ساختار مالی معامله انعطاف نشان دهد.
در سناریوی دیگر، میلان می‌تواند پیشنهاد نقدی خود را افزایش دهد؛ مشروط به فروش یکی از مدافعان فعلی تیم. فیکایو توموری که زمستان گذشته توجه یووه و تاتنهام را جلب کرده بود و ارزشش ۲۵ میلیون یورو برآورد می‌شود، یکی از گزینه‌های خروج است. مالیک تیاو نیز مورد توجه لورکوزن قرار دارد، احتمالی که شاید در معامله‌ای با نام گرانیت ژاکا گره بخورد. گابیا در این میان احتمالاً حفظ خواهد شد، چرا که تنها سهمیه‌ی داخلی ایتالیایی ترکیب محسوب می‌شود. پاولوویچ نیز با نظر مثبت آلگری، فعلاً در فهرست باقی می‌ماند.
لئونی از آن نسل آینده‌ساز فوتبال ایتالیاست که به‌زودی در رادار سرمربی تیم ملی نیز قرار خواهد گرفت. او تاکنون تنها یک بازی در رده زیر ۱۸ سال و هفت بازی در زیر ۱۹ سال انجام داده، اما انتقال به میلان می‌تواند نقطه‌ی عطفی باشد؛ جهشی که او را در مرکز یک پروژه جدی قرار می‌دهد.
حتی با تنها دو رقابت داخلی پیشِ‌رو (سری آ و جام حذفی) دقایق کافی برای رشد و تثبیت در اختیارش خواهد بود. زیرا ساختار جدید میلان بر پایه‌ی چهار مدافع میانی بسته شده و فرصت برای همه، به‌ویژه جوانان بااستعداد، مهیاست.
در ظاهر، دفتر باشگاه آرام است؛ اما مدیرعامل فورلانی و مدیر ورزشی تازه‌کار، تاره، بی‌وقفه مشغول چیدن قطعات پروژه‌ای بلندمدت‌اند. تماس‌ها، ارزیابی‌ها و برنامه‌ریزی‌ها جریان دارد و شاید در سکوت، میلان رقبا را پشت سر بگذارد. پیش از آن‌که اینتر یا یووه به حرکت جدی دست بزنند، روسونری ممکن است گام نهایی را بردارد.
تفاوت اما در چیزی‌ست که دیگران ندارند: میلان، یک آلگری دارد.