خروج قهرمان از کورس قهرمانی!

به گزارش خبرورزشی، برای مک لارن ها حالا جنگ قهرمانی خانگی شده است. نوریس برای دومین مسابقه پیاپی قهرمان شد و اسکار پیاستری هم تیمی اش را پشت سر گذاشت، البته این بار به لطف جریمه اسکار!

پنج برداشت کوتاه از مسابقه امروز؛ گرندپری بریتانیا که با قهرمانی نوریس به پایان رسید...

مک لارن علیه مک لارن!
لندو نوریس در گرندپری خانگی‌اش در سیلورستون به پیروزی رسید و فاصله‌اش را در کورس قهرمانی کاهش داد، در حالی که نیکو هالکنبرگ پس از بیش از ۲۰۰ حضور، سرانجام نخستین سکوی خود را در فرمول یک تجربه کرد.
در نیمه‌ی راه فصل، چهره‌ی رقابت قهرمانی شفاف‌تر شده است: نبردی مستقیم میان دو راننده‌ی مک‌لارن که با توجه به نزدیکی چشمگیر نوریس و اسکار پیاستری، به‌نظر می‌رسد تا واپسین لحظه ادامه یابد.
نوریس که پس از ناامیدی در کانادا با دو پیروزی متوالی—از جمله پیروزی حیاتی در سیلورستون که با اندکی یاری از جریمه‌ی هم‌تیمی‌اش حاصل شد—پاسخی درخور ارائه داد، اکنون دوباره در محدوده‌ی خطر قرار گرفته است. اگر دو مسابقه‌ی بعدی را نیز ببرد، می‌تواند با صدرنشینی به تعطیلات تابستانی برود. هرچند در فصل ۲۰۲۵ ثبات همیشگی را نداشته، اما این کمبود را با سرعت خام خود جبران کرده است.

اشتباه پرهزینه‌ی پیاستری
تا پیش از این، بسیاری گمان می‌کردند این نوریس است که در رقابت با پیاستری دچار لغزش خواهد شد؛ اما حالا روشن شده که راننده‌ی استرالیایی نیز از خطا مبرا نیست.
پیاستری پس از سبقت درخشان از مکس فرشتاپن در دور هشتم، درست پیش از پیچ Stowe، و کسب فاصله‌ای ۱۳ ثانیه‌ای، در مسیر قهرمانی قرار داشت، تا اینکه خودرو ایمنی، به‌دلیل شرایط وخیم آب‌وهوایی، وارد پیست شد. اما در دومین دوره‌ی حضور خودرو ایمنی، پیاستری با کاهش بیش‌ازحد سرعت پیش از استارت مجدد، مرتکب اشتباهی نادر شد؛ آن‌چنان که پیست را چنان کند کرد که فرشتاپن از او عبور کرد. گرچه پیشتازان معمولاً سرعت را پیش از شروع مجدد مدیریت می‌کنند، اما این‌بار، زیاده‌روی پیاستری دردسرساز شد.
داوران این رفتار را بررسی کردند و به‌دلیل کاهش غیرموجه سرعت، جریمه‌ی ۱۰ ثانیه‌ای برای او صادر کردند. گرچه پیروزی هرگز تضمینی نبود، اما این خطا عملاً قهرمانی مسابقه را به نوریس سپرد—راننده‌ای که اکنون تنها هشت امتیاز تا صدر فاصله دارد.

نیکو هالکنبرگ شایسته‌ی سکو بود
باورپذیر است؟ نیکو هالکنبرگ بر روی سکوی فرمول یک؟ آری!
شوخی به کنار، او واقعاً سزاوار این لحظه بود—نه فقط امروز با سائوبر، بلکه سال‌ها پیش، در دوران ابتدایی حرفه‌اش. شاید تصور می‌شد مسیرش پس از دوران با رنو به پایان برسد، اما بازگشتش نشان داد که هنوز چیزهایی برای اثبات دارد.
هالکنبرگ مسابقه‌ای بی‌نقص را با تصمیم‌گیری‌های استراتژیک هوشمندانه و رانندگی دقیق به نمایش گذاشت. به‌نوعی، این لحظه برای او جبران ناکامی گرندپری برزیل ۲۰۱۲ است؛ همان‌زمانی که در کورس رقابت با دو راننده‌ی مک‌لارن برای قهرمانی حضور داشت. این‌بار، جام در دستان او جای گرفت.


مکس فرشتاپن همچنان الهام‌بخش، اما خارج از کورس قهرمانی
گرندپری بریتانیا، در بسیاری جهات، چکیده‌ای از فصل جاری فرشتاپن بود: راننده‌ای با لحظاتی جادویی—مانند دور شگفت‌انگیز پول‌پوزیشنش در سیلورستون—که کمتر کسی آن را پیش‌بینی می‌کرد (جز شاید هلموت مارکو). اما انتخاب تنظیمات تهاجمی ردبول در روز مسابقه نتیجه‌ای معکوس داشت.
استفاده از بال عقب باریک در خودروی RB21 در شرایط مرطوب، تصمیمی پرهزینه بود و فرشتاپن را از رقابت با مک‌لارن‌ها بازداشت. چرخش او پس از استارت مجدد نیز وضعیتش را بدتر کرد و در نهایت به رتبه‌ی پنجم رسید. این نتیجه فاصله‌اش را در جدول قهرمانی بیشتر کرد.
مارکو پیش‌تر، پس از گرندپری اتریش، اذعان کرده بود امیدهای قهرمانی فرشتاپن رو به افول است و اکنون، با سیلورستون، این امید عملاً پایان یافت. امسال برای بار پنجم قهرمان نخواهد شد؛ اما با سرعت، استعداد، و حضور همیشگی‌اش در کورس، همچنان بر رقابت مک‌لارن‌ها سایه می‌افکند.

ویلیامز دیگر رهبر میانه میدان نیست
در نیمه‌ی نخست فصل، ویلیامز به‌وضوح "بهترینِ دیگران" بود؛ تیمی که در مقاطعی، امتیازاتی دو برابر رقبای مستقیمش کسب کرده بود. اما اکنون که دیگر تیم‌ها به‌روزرسانی‌هایی جدی ارائه کرده‌اند، ویلیامز جایگاهش را از دست داده است.
در چهار مسابقه‌ی گذشته، این تیم تنها چهار امتیاز گرفته و چندین خروج ناگهانی از مسابقه، نگرانی‌هایی درباره‌ی قابلیت اطمینان خودرو پدید آورده است. جایگاه دهم آلبون در سیلورستون بیش از آنکه حاصل سرعت واقعی خودرو باشد، نتیجه‌ی زنده ماندن در یک مسابقه‌ی پرآشوب بارانی بود. او نه‌تنها پشت تیم‌های بزرگ، بلکه پس از سائوبر، آلپین، و هر دو استون مارتین قرار گرفت.
نتیجه می‌توانست حتی بدتر باشد—اگر دو راننده‌ی ریسینگ بولز کنار نمی‌رفتند و رانندگان هاس با یکدیگر برخورد نمی‌کردند. با نیم‌فصل باقی‌مانده، ویلیامز دیگر پیشتاز نیست؛ بلکه باید در تعقیب بازگردد.