به گزارش خبرورزشی، پارسال هم قبل از شروع لیگ همین بساط را داشتیم چون ورزشگاه استاندارد به اندازه نیاز در دسترس نبود و اکثر بازی‌های پرسپولیس و استقلال در شهر قدس برگزار شد. سوال ما از وزیر ورزش و سایر مسئولان مربوطه این است که اگر قرار بود از ورزشگاه آزادی فقط سالی چند بار استفاده شود پس اصلاً چرا این همه در آن هزینه شد و تا کی باید تیم‌های بزرگ و پرطرفدار ایران که بالای ۵۰ هزار هوادار دارند به ورزشگاه تختی یا شهر قدس بروند؟
با این همه هزینه‌ای که در آزادی شد می‌شد یک ورزشگاه آبرومند دیگر ساخت اما آقایان نه تنها این کار را نکردند بلکه حالا می‌گویند فقط سالی چند بازی مهم در آزادی برگزار می‌شود. واقعا این اگر اسمش ضعف مدیریت نیست پس چیست؟ چرا تهران به این بزرگی فقط باید یک ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری داشته باشد و آیا ساختن ورزشگاه‌هایی مثل ارتش شیراز یا فولاد آرنای اهواز کار خیلی سختی است؟
متاسفانه در این ماجرا هم مثل قضیه باشگاهداری و پرونده‌هایی چون پرونده بیرانوند ضعف مدیریت بیداد می‌کند و به طور خلاصه اگر بخواهیم به مدیریت در ورزش و فوتبال ایران نمره بدهیم با هیچ متر و معیاری نمره قبولی نمی گیرند و نمره مردودی آنها هم نزدیک به صفر است.
بیشتر بخوانید: تقدیر وزیر ورزش از «پیاتزا» در عیادت از باسابقه‌ترین کاپیتان تیم ملی والیبال ایران