این روزها پرسپولیسی‌ها با ماجرای امتناع یعقوب براجعه از حضور در تمرینات روبرو هستند. ملی پوش جوانان کشورمان که فصل قبل در یکی دو بازی از او رونمایی شد و این فصل هم وحید هاشمیان، در همان گام اول به او اعتماد کرد. براجعه نه به اندازه سهیل صحرایی، اما در میان سایر جوانان بیشتر از امتیاز اعتماد مربی برخوردار بوده است.
حالا براجعه از حضور در تمرینات سر باز زده و اگرچه روز اول تداخل تمرینات با امتحانات درسی او دلیل این مسئله عنوان شده بود، اما حدس خود وحید هاشمیان درست و کاشف به عمل آمده ماجرای این بازیکن چیز دیگری است! براجعه از طریق مدیر برنامه‌هایش خواسته‌های تازه خود را به مسئولان پرسپولیس ابلاغ کرده است.
گویا مدیر برنامه‌های یعقوب براجعه در ملاقات با مدیران باشگاه پرسپولیس درخواست کرده تا با توجه به پیشرفت این بازیکن و دعوت او به تیم ملی، رقم قراردادش از حدود یک میلیارد تومان به ۲۰ میلیارد تومان افزایش پیدا کند. درخواستی غیرمنطقی که باشگاه رد و به وی اعلام کرده باید فعلاً با همین قرارداد در جمع سرخپوشان حضور داشته باشد.
با بررسی این ماجرا متوجه دو جنبه قضیه می‌شویم. جنبه نخست خود این اتفاق و دور از اخلاق ورزشی بودن آن است. تا بوده، ورزشکاران به داشتن روحیه جوانمردی شهره بودند و محیط ورزش، محیطی شریف و صادق بود. حرفشان، حرف بود و تکیه‌گاه مردم عادی در امور روزمره زندگی می‌شدند. همه به آنها اعتماد داشتند اما حالا در خود محیط ورزش هیچ اثری از اعتماد نیست!
البته به یعقوب جوان ایرادی وارد نیست. وقتی سنگربان ملی پوش و پرآوازه همین پرسپولیس، قید تعهد اخلاقی و قانونی خود، امضای قرارداد و تمام قول و قرارهای کتبی و شفاهی را زده و قراردادش را فسخ می‌کند و می‌رود، دیگر نمی‌توان از یک جوان توقع داشت به اصول اخلاقی پایبند بماند!
اما جنبه دیگر قضیه به خود بازیکن برمی گردد. براجعه مهره‌ای نبود که در طول فصل پرسپولیس روی او حساب کند. او بیشتر به پرسپولیس نیاز داشت که رشد کند تا پرسپولیس به او و این نوع مانورها خیلی برایش زود بود! کاش این بازیکن جوان قبل انتخاب این مسیر، تاریخ فوتبال را مروری می کرد!
در تاریخ فوتبال ما هرگاه بازیکنان جوان مسیر پیشرفت خود را گم کرده‌اند، خیلی زود به بیراهه رفته و استعدادشان تلف شده است. چه بسیار بازیکنانی به مراتب بزرگتر از براجعه که در همین سن و سال او تعداد بازی‌های ملی شان دو رقمی، فیکس تیم ملی بزرگسالان و از باشگاه‌های اروپایی پیشنهاد داشتند. اما با یک انتخاب غلط و یک تصمیم نادرست و گوش کردن به مشاوره‌های اشتباه، آینده آنها تباه شد.
همین حالا مشهورترین جوان سال‌های اخیر پرسپولیس که با گلزنی در دربی در سن بسیار کم، شروع کرد، در سه سال اخیر همه جا نیمکت نشین بوده و فاصله‌ای تا پایان فوتبالش ندارد. یک بازیکن جوان خیلی بیشتر از استعداد و پشتکار و تلاش، به داشتن مشاوران خوب نیاز دارد نه آنها که بخواهند یکشبه ره صدساله بروند!
اینجا را بخوانید: حمله درخشان به بازیکن ناراضی پرسپولیس/ ۵۰ بازی ملی داری که این حرف را زدی؟
