هفته پنجم لیگ برتر با میزبانی صدرنشین -یعنی تراکتور در تبریز- از فجر سپاسی شیراز -تیم تازه وارد از لیگ آزادگان- استارت خورد. هر اتفاقی که از حالا به بعد بیفتد، باز در یک حقیقت تغییری ایجاد نخواهد کرد و آن اینکه بدون کوچک‌ترین شک و شبهه‌ای، «پیروز قربانی» تا اینجا بهترین مربی لیگ برتر ما بوده است.
ارزش کار پیروز به نتایج درخشان فجر در این فصل نیست. همه می‌دانیم که تیم‌های تازه صعود کرده از لیگ آزادگان جدی‌ترین کاندیدا برای بازگشت و سقوط از لیگ برتر هستند و چه بسیارند تیم‌هایی که پس از سقوط، از فوتبال محو شدند. اما فجر سپاسی -البته در کنار پیکان دیگر تیم تازه صعود کرده- نشان داده که برای سقوط نیامده است.
فجر ضمن وفاداری به شناسنامه این باشگاه که همواره متکی به جوانان بوده است، اسکلت موفق فصل قبل در لیگ یک را هم حفظ و با کمترین بودجه برای ترمیم نقاط ضعف و کمبود تجربه، در لیگ برتر اقدام کرد. نتیجه این شده که فجر حالا در پایان هفته پنجم باخت نداشته و یک فرمول بزرگ موفقیت را به خوبی اجرایی کرده است.
در دنیای فوتبال و برای «قهرمانی در لیگ» فرمولی هست که شما باید در خانه ۳ امتیاز را نگه دارید و بیرون خانه شکست نخورید. کاری که فجر بی ادعا تا الان انجام داده است!
هفته اول طبق قرعه به پرسپولیس همیشه مدعی خورد اما خلاف انتظار همه -که یک پیروزی پرگل را برای قرمزها کنار گذاشته بودند- تا ثانیه‌های آخر وقت تلف شده مسابقه، برنده بازی بود! فجر بارها می‌توانست گل‌های بعدی را بزند و چوب تجربه کم خود را خورد.
این درخشش مقطعی نبود. فجر در هفته دوم و نخستین میزبانی با یک گل، گل گهر پرستاره و تیم با ثبات این سال‌ها را شکست داد. در هفته سوم به خانه خیبری رفت که از دو بازی نخست با ۶ امتیاز در صدر جدول نشسته بود و آنجا هم ۱-۱ مساوی کرد و مثل بازی با پرسپولیس نیمه اول برنده به رختکن رفت!
در بازی چهارم و دومین میزبانی، فجر دوباره با یک گل یک تیم با سابقه یعنی ذوب آهن را شکست داد و حالا هم که در هفته پنجم، تراکتور مدعی را در بهترین شرایط خود در تبریز بدون گل متوقف کرده است. تراکتور که فصل را با باخت شروع کرد اما بعد از مساوی با مس در رفسنجان، ابتدا ۴-۱ آلومینیوم را برد و سپس هفته قبل در نقش جهان، سپاهان مدعی و بزرگ را ۲-۱ در خانه‌اش شکست داد و در لیگ نخبگان آسیا هم نیمه اول برنده مقابل شباب الاهلی در دبی به رختکن رفت و نیمه دوم، اگر ۱۰ نفره نمی‌شد...
اما متوقف کردن صدرنشین در خانه اش، تنها دلیل انتخاب پیروز قربانی به عنوان بهترین مربی این فصل -تا اینجای کار- نیست. همانطور که نمایش با طراوت تیم جوان او، تنها دلیل نیست. خیبر و تراکتور در حالی زورشان به فجر نرسید که با اقتدار صدرنشین لیگ بودند! اما نتیجه و نمایش بسادگی و یک شبه بدست نمی آید. پیروز قربانی راه درست را انتخاب و نردبان موفقیت را پله پله طی کرد و حالا مزد صبر خود را می‌گیرد.
چه بسیار کسانی که اسم و رسمی به مراتب کمتر از پیروز قربانی داشتند اما می‌خواستند از لیگ برتر -آن هم به عنوان سرمربی- استارت بزنند و نتیجه، فید شدن از عرصه مربیگری شد. پیروز از لیگ‌های پایین‌تر در شهرهای دور افتاده شروع کرد و هرگز دنبال میانبر هایی مثل ارتش مجازی یا ارتباطات ناسالم نرفت!
فصل قبل خودش فجر را به لیگ برتر آورد و حالا آنقدر زیربنای مربیگری خود را محکم کرده که دیگر تا سال‌ها در عرصه می‌ماند و فوتبال ما را صاحب یک مربی خوب موفق و با انگیزه کرده است.
اینجا را بخوانید: توقف بدموقع تراکتور در خانه/ زور پرشورها به فجرسپاسی نرسید