اهواز به عنوان مرکز استان خوزستان، همیشه شهری بسیار مهم در تاریخ فوتبال ما بوده است. خوزستان از بدو تولد این رشته در ایران، قلب فوتبال و تکنیک بوده و همین حالا بیشترین بازیکن را در تیم‌های مختلف لیگ برتر و لیگ آزادگان دارد. جایی که استعداد مثل چشمه می‌جوشد!
در اهواز مثل تهران، دربی میان دو رنگ قرمز و آبی است، دو تیم جامدار! در هفته نهم استقلال خوزستان میزبان بود و فولاد مهمان و بازی ۱-۱ مساوی شد. دو تیمی که هر دو سابقه قهرمانی در لیگ برتر را دارند و از این نظر تنها رقیب تهران -به عنوان پایتخت کشور- هستند. البته تهران ۴ تیم قهرمان در لیگ برتر داشت که حالا دیگر اثری از پاس و سایپا در سطح اول نیست.
دربی اهواز در آبادان ۱-۱ شد و این درد که یکی از دو تیم مرکز استان -که سابقه قهرمانی لیگ هم دارد- هنوز زمینی برای بازی ندارد را قبلاً گفته‌ایم. این بار نگاه ما به نیمه قرمز شهر اهواز است. فولاد با ان بودجه و ان همه هزینه و خریدهای داخلی و خارجی، نیمه اول با گل دقیقه ۱۹ حریف بازنده به رختکن رفت.
استقلال خوزستان این فصل روی کاکل جوانان می‌چرخد و یحیی نیز همیشه نیمه دوم به جوانانش میدان می‌دهد. کاری که این هفته هم کرد و با همان سلاح رقیب، به گل مساوی رسید! ابولفضل زاده عطار -مهاجم تیم ملی امید- دقیقه ۸۳ جای مریدی با تجربه آمد و در دقیقه ششم وقت های تلف شده گل مساوی را زد تا یحیی با الگوبرداری از تیم حریف -که به جوانان میدان می‌دهد- و اعتماد به جوانان، از شکست فرار کند.
حالا وقت این سوال است؛ حیف فوتبال خوزستان با آن همه استعداد و آن آکادمی بی‌نظیر فولاد نیست که دو برابر سایر تیم‌ها به بازیکنان بدهد تا به اهواز بروند؟ در حالی که جوانانش کار را در می‌آورند؟ کاش فولاد بعد این پولش را خرج جوانانش کند!
اینجا را بخوانید: بعد ربع قرن لیگ حرفه‌ای تیمی همیشه مهمان است/ فاجعه یعنی دربی اهواز در آبادان!