در فیفادی آبان، یعنی همین چند روز قبل، تیم ملی مقابل ازبکستان در فینال تورنمنت چهارجانبه العین باخت. بازی به ضربات پنالتی رفته بود و در یک آرایش عجیب، ضربات فرد یعنی اول، سوم و پنجم را چپ‌پاها زدند و ضربات زوج یعنی دوم و چهارم را راست‌پاها!
از جمع سه چپ‌پا، فقط نورافکن پنالتی اول را گل کرد و محمدمهدی محبی و میلاد محمدی ضربات سوم و پنجم را خراب کردند. و دو بازیکن راست‌پا یعنی محمد قربانی و مجید حسینی، پنالتی‌های خود را به گل تبدیل کردند و این اتفاق باعث شد بار دیگر یک فرضیه قدیمی ورد زبان‌ها بیفتد؛ این‌که از چپ‌پا پنالتی‌زن درنمی‌آید!
اما در دیدار تراکتور مقابل چادرملو، یک چپ‌پا با ضربه پنالتی بسیار مطمئن و هنرمندانه، خط بطلانی کشید بر این ادعا و باور قدیمی! هادی حبیبی‌نژاد مقابل تراکتور ثابت کرد این فرضیه غلط است و با تمرین و تمرکز می‌شود به هر مهارتی رسید.
او که قبلا هم تمام پنالتی‌هایش در لیگ برتر را گل کرده، برابر بیرانوند با آن شهرت پنالتی‌گیری که باعث تضعیف روحیه هر کسی می‌شود، بدون دورخیز و ادا، بلافاصله بعد از سوت داور پنالتی را خلاف جهت گل کرد. این پنالتی آن‌قدر عالی و همه‌چیز تمام بود که می‌تواند به عنوان نمونه و مثال تدریس شود. آن اعتماد به نفس و این ضربه ایده‌آل، از تمرینات بسیار می‌آید، آن هم مقابل علیرضا بیرانوند!
جالب این‌که حبیبی‌نژاد در همین اردو بازیکن تیم ملی بود! اما ثانیه‌ای قلعه‌نویی به او بازی نداد. اگر او شناختی از توانمندی شاگردانش داشت -همان‌طور که مربی مصر قبل از ضربات پنالتی گلر پنالتی‌گیر و پنالتی‌زن‌های خود را به میدان فرستاد- امیر هم می‌توانست حبیبی‌نژاد و امثال او را به زمین فرستاده تا پنالتی بزنند. اما متاسفانه بعضی‌ها فقط برای خالی نبودن عریضه به تیم ملی دعوت می‌شوند نه برای بازی!
حبیبی‌نژاد پارسال زننده تک‌گل‌های ۳امتیازی چادر ملو بود که این تیم را در لیگ نگه داشت و در ابتدای این فصل استقلال او را می‌خواست. همین موضوع باعث شد این فصل را دیرتر از بقیه شروع کند اما تا الان ۴ گل حساس و مهم برای تیمش زده؛ یعنی حق او بود که در تیم ملی لااقل چند دقیقه محک بخورد یا حداقل تیم ملی از توانایی پنالتی‌زدن او استفاده کند!