به گزارش خبرورزشی، یک زمانی برای حفظ صندلی مدیریت و یا ماندن در تیم به عنوان سرمربی و... لازم بود ۴ تا بوقچی را بخری و سکو‌ها را به قول معروف داشته باشی، اما حالا و با توجه به گسترش نفوذ فضای مجازی شرایط عوض شده و بعضی از مدیران و مربیان با خرید کانال‌های هواداری و صفحات مجازی کار خود را پیش می‌برند.
برای زدن یک کانال هواداری کافی است شما ۲۰۰ نفر از دوستان و اقوام خود را عضو کنید و چند ممبر فیک هم بخرید تا آن وقت هر چه قرار بود بوقچی‌ها بگویند را در این کانال‌ها بنویسند و پخش کنند. حسن بزرگ این صفحات و کانال‌ها این است که کسی نمی‌تواند از آن‌ها شکایت کند و یا حداقل این کار سخت‌تر و زمان‌برتر است. شما وارد کانال که می‌شوید می‌بینید حدود یک میلیون ممبر دارد، اما اکثر آن‌ها در واقع ۳۰۰، ۴۰۰ نفر بیشتر عضو ندارند و فقط در راستای اهداف بعضی از مدیران ایجاد می‌شوند که به نوعی حرف آن‌ها را بزنند و برای‌شان تبلیغ کنند. این کانال‌ها وسیله‌ای می‌شوند برای بوق زدن برای آقایان و بعضاً افشای اسنادی علیه مدیران قبلی و کسانی که در جبهه مخالف آن‌ها قرار دارند. در فضای مجازی هم که می‌دانید، راحت‌ترین کار فحش دادن و تهمت زدن است و مثل روزنامه و سایت و خبرگزاری نیست که مدیر مسئول و صاحب امتیازش مشخص باشد و بتوان شکایت کرد.
یکی از راه‌های ماندگاری در فوتبال ایران داشتن همین صفحات و کانال‌های هواداری است و کم‌کم کار به جایی می‌کشد که اگر یک مدیر از این کانال‌ها و تیم رسانه‌ای نداشته باشد، موفق نمی‌شود و به چشم نمی‌آید. در دنیای امروز اهمیت تبلیغات بر هیچ کس پوشیده نیست و حتی بسیار از اطرافیان و مشاوران ریز و درشت مدیران به آن‌ها توصیه می‌کنند که حتماً هوای رسانه‌ها را داشته باش و ۵، ۶ کانال هواداری هم بخر تا مقامات بالاتر فکر کنند خیلی حامی و پشتیبان داری و خوب کار می‌کنی!
