خبرورزشی/محمدرضا مدنی: این روز‌ها فضای مجازی پر است از تصاویر حاشیه‌های بازی تیم‌های ملی حاضر در جام جهانی که هر ثانیه منتشر می‌شود. قبل از گل، بعد از گل، حین به ثمر رسیدن گل و خلاصه اینکه در عصر «هر موبایل به دست یک خبرنگار» هیچ اتفاقی از چشم تماشاگران فوتبال در استادیوم‌های زیبای روسیه پنهان نمی‌ماند. در چنین فضایی که شاید دیدن این تصاویر برای من و شمایی که در استادیوم‌ها نیستیم جذابیت‌های خاصی دارد، به نکته پنهانی در این حدفاصل بین ورزشگاه و موبایلی که ما در دست داریم برمی‌خوریم. اینکه آیا کسی از بودن در ورزشگاه «لذت کامل» را می‌برد؟ یا بهتر بگوییم چند درصد از تماشاگران حاضر در استادیوم واقعاً سرگرم دیدن فوتبال و اتفاقات آن هستند؟ پخش تصاویر تلویزیونی از جایگاه استقرار تماشاگران کشور‌های مختلف نشان می‌دهد از هر سه نفر، دو نفرشان موبایل به دست در حال ثبت تصویر هستند. گویی حاضران در ورزشگاه را مجاب کرده‌اند عکس، خبر و گزارش زنده مخابره کنند. طی هزاران کیلومتر به اضافه هزینه صد‌ها دلار یا یورو برای بودن در ورزشگاه فقط برای سلفی گرفتن است؟ کسی متوجه بازی تیم‌ها می‌شود؟ صحنه‌های حساس و جذاب تا چند ثانیه پس از آن باعث خوشحالی تماشاگران حاضر در استادیوم می‌شود؟ شاید کسری از ثانیه! چون بلافاصله پس از آن دوربین‌های سلفی روشن شده و فیلم می‌گیرند یا عکس! بی‌گمان جام جهانی بیست‌ویکم را باید جام ظهور پدیده‌ای به نام سلفی قلمداد کرد، چون تماشاگران بیشتر از اینکه با چشم خود مسابقات را دنبال کنند از زاویه دوربین پشت یا جلوی موبایل‌شان سرگرم تماشای مسابقات هستند!