خبرورزشی/ بدمینتون؛ بازیکن سابق و تکنیکی تیم ملی بدمینتون ایران امروز در قامت یک مربی دلسوز فرزندان این مرز و بوم را آموزش می دهد چیزی که به اعتراف خیلی ها برای آن ساخته شد است و ذاتا یک معلم دلسوز است. سیمین مهدوی مربی است با دانش و آشنا به علم روز بدمینتون کارشناس ارشد تربیت بدنی،مدرس شاتل تایم فدراسیون جهانی،مربی سطح ۲ فدراسیون جهانی ومدرس فدراسیون بدمینتون است که بسیاری از ملی پوشان بدمینتون بانوان افتخار شاگردی او را دارند. مربی تیم ملی بدمینتون در گفتگو با خبر ورزشی از دغدغه هایش برای نسل آینده بدمینتون ایران گفت و سطح دانش مربیان ایرانی را به استاندارهای جهانی نزدیک عنوان کرد. مهدوی از قراردادهای پایین بانوان بدمینتون گفت و فدراسیون بدمینتون را لایق حمایت بیشتر مسئولین ورزش کشور دانست. گفتگوی جذاب و خواندنی این مربی کاربلد بدمینتون را با خبر ورزشی می خوانید.

سیمین مهدوی را بیشتر برای خوانندگان خبر ورزشی معرفی کنید.
بعد از اتمام تحصیل و گرفتن دیپلم در سن  ۱۸ سالگی وارد دنیای حرفه ای بدمینتون شدم و به سرعت در این ورزش رشد کردم و در مقابل من رقبایی بودند که از سن پایین این ورزش را شروع کرده بودند من خیلی دیر شروع کردم ولی در عوض خیلی زود در عرصه حرفه ای رشد کردم و جواب گرفتم.از لحاظ تکنیکی بازیکن خوبی بودم و بارها به عنوان بازیکن برتر انتخاب شدم.تا سن  ۳۲ سالگی در اوج رقابت های بدمینتون بودم و همان زمان به من پیشنهاد شد که در کنار بازیکنی مربی تیم ملی کشور هم شوم البته از همان اول کار مربی گری می کردم و با این مقوله بیگانه نبودم ومدارک مربیگری را گذرانده بودم.

در سال ۱۳۸۱ اردوی قابل قبولی برای تیم ملی از لحاظ فنی برگزار شد و درست در همان سال در مسابقات قهرمانی کشور نیز قهرمان شدم  نکته جالب اینجا بود که من در عمل انجام شده قرار گرفتم و به من گفته شد که این بازی برای تو بازی خداحافظی بود. در اوج خداحافظی کردم و ازهمان سال تا به امروز مربی تیم ملی هستم .

بسیار از بازیکنان موفق تیم ملی نتیجه زحمات شما هستند قبول دارید؟
تمام مربیان در رده های مختلف زحمت می کشند مخصوصا در رده باشگاهی به این دلیل که در تیم ملی متاسفانه بازیکنان تمام وقت در اختیار ما نیستند و این مریبان هستند که در سطح باشگاهی بازیکنان را اماده می کنند و به تیم ملی می فرستند و آنجا ما زحمات مربیان تیم ها رو در اختیار می گیریم.

مبلغ قراردادها چطور است؟ مثل فوتبال میلیاردی است یا خیر؟
بسیاری از بازیکنان بدمینتون حتی قرارداد مالی هم ندارند و مبلغ دریافتی بسیار کمتر از تصور ماست البته قرارداد آقایان در بدمینتون به مراتب بالاتر از بانوان است . بسیاری از بدمینتون بازها ی خانم اینقدر مبالغ پایینی دریافت می کنند که بیان نکردن آن بهتر است . البته اگر اسپانسر جذب شود می توان به بهبود این شرایط امیدوار بود. امسال اتفاق خوبی افتاد که مسابقات لیگ بصورت زنده پخش شد که این موارد می تواند انگیزه زیادی به بازیکنان و کادر فنی دهد و از آن طرف هم به جذب سرمایه گذاران رد بدمینتون کمک کند.

استقبال خانواده ها از بدمینتون را چطور می‌بینید؟
خانواده ها با تمام توان خود فرزندانشان را به سمت بدمینتون سوق می دهند و در کل باید بگویم استقبال قابل قبول است، البته در شرایط کرونایی باید کاهش علاقمندان را طبیعی بدانیم ولی در مجموع باید استقبال خانواده های ایرانی را خوب و مثبت دانست. بعنوان مثال ما امسال تیم دسته یکی داشتیم که بدون اسپانسر بود. رکود اقتصادی باعث آسیب شدیدی به کشور شده است و ورزش هم از این قاعده مستثنی نیست. بازیکنان برای پرداخت ورودی مسابقات مشکل دارند و بازیکنان تیم های بدون اسپانسرهزینه ها را از جیب می دهند. باید به صراحت گفت تنها دلیل ماندگاری بازیکنان در بدمینتون عشق و علاقه است وگرنه دستاورد مالی قابل توجهی در این عرصه نیست.

علل ضعیف بودن لیگ ایران در مقابل با لیگ های جهانی بدمینتون چیسست و چرا ما در سطح جهانی بازیکن مطرحی نداریم؟
اصلی ترین علت ضعف در تبلیغات است لیگ زمانی قدرتمند خواهد بود که تبلیغات قدرتمندی نیز داشته باشد مانند لیگ آلمان که ستاره های بدمینتون آسیا در به خدمت گرفته است و تبلیغات جهانی برای آن انجام می دهد.

موفقیت ورزشکار تک بعدی نیست و مجموعه ای از عوامل دلیل در این امر دخیل هستند. " یگیت " بازیکن ترکیه ای روزی ۷ ساعت تمرین دارد و تعداد بازی ملی ۳۰۰ بازی بیشتر از قهرمان برترایران است. او در تمام تورهای جهانی شرکت می کند ولی بازیکنان ما چنین شانسی ندارد و هم از لحاظ جسمانی و بدنی بسیار پایین تراز بازیکنان برتر جهان هستند. تمرینات بازیکنان مهم است من بعنوان مربی ملی چند روز در سال بازیکن را در اختیار دارم ؟ بازیکن باید تمام مدت در اختیار مربی باشد، بازیکنان تیم ملی ایران تمرین توپی کافی ندارد . بازیکنی که توپ نزده خطای ضربه بالایی دارد و این امر طبیعی است، من در چندین کمپ تمرینی آسیایی شرکت کردم و بازیکنان ساعت ها تمرین برای یک ضربه را انجام می دادند.

چه عواملی باعث اخلال در تمرینات ملی پوشان می‌شود؟
بسیاری از بازیکنان دغدغه تحصیل و شغل را دارند.از نظرمن بازیکن باید تمام وقت در اختیار مربی باشد و بازیکن در صورتی می تواند موفق باشد که بر اساس یک برنامه حرفه ای،دقیق و طولانی مدت تمرینات حرفه ای اش را دنبال کند. برای نتیجه گرفتن در سطح جهانی باید به استانداردها جهانی هم نزدیک باشیم. بازیکنان باید حرفه ای بودن را یاد بگیرند و بیشتر مراقب باشند حرفه ای بودن باید در تمام رفتارهای یک بازیکن دیده شود.

پس شما معتقدید ما استعداد داریم ولی امکانات مناسب نداریم
ما بطور قطع در کشور استعداد داریم درست است که در قیاس با کشورهای شرق آسیا نیستیم. ولی بخشی از توانایی بازیکن ژنتیک بدنی اوست بازیکنان شرق آسیا ذاتا سرعت بالایی دارند ولی از لحاظ پیکر سنجی و تحقیقات بازیکنان ما می توانند در جهان بیش از این مطرح شوند. سرعت را می شود با تمرینات بدنی بهبود بخشید.

عده‌ای رشته‌هایی مانند فوتبال را متعلق به قشر متوسط و ضعیف می‌دانند بدمینتون را کجای طبقه بندی اجتماعی ورزشی می‌دانید؟
بدمینتون از رشته هایی است که تمام اقشار جامعه از آن استقبال می کنند ما بازیکنانی داریم که از خانواده های متمولی هستند و در کنار آنان  بازیکنانی هم داریم که سطح زندگی متوسطی دارد این حرف خیلی صحیح نیست اما اگر بخواهم میانگین را بگویم بیشترقشرمتوسط جامعه ادامه راه را می دهد و سختی های این ورزش را به جان می خرد. در بدمینتون ایران حمایت خانواده ها بسیار مهم است و علاقمندان و ورزشکاران بدمینتون در ایران بدون حمایت خانواده موفق نمی شوند.

مشکلات تنها متعلق به بانوان است یا مردان هم این مشکلات را دارند؟
با تلاش های سرکار خانم مددی در فدراسیون بدمینتون و کمیته استعداد یابی، بخش بانوان بسیار فعال است و در رنکینگ و رتبه بندی هم بازیکنان دختر شرایط بهتری نسبت به آقایان دارند.

یکی از سختی‌های راه این است که ما در آسیا هستیم و خواستگاه ورزش بدمینتون هم آسیاست شانسی برای ما می‌بینید؟
من معتقد هستم که ما در صورتی می توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم که اولا امکانات خوب مالی داشته باشیم و ثانیا برنامه ریزی دقیق و بلند مدت داشته باشیم که بتوانیم با نخبگان دنیا رقابت داشته باشیم. می توانیم روزی به تیم های برتر آسیا طعنه بزنیم و نامی برای خود در بدمینتون جهان دست و پا کنیم. ما زمانی مربی خارجی در کشور آوردیم ولی نتیجه مطلوب نگرفتیم کشورهایی که در بدمینتون رشد کردند زمان بندی درست و دقیقی برای کارهایشان دارند و زیربنایی کار می کنند، رشد ورزش کار یک روز و دو روز نیست.

یعنی شما به مربیان خارجی اعتقاد ندارید و مریبان وطنی را ترجیح می‌دهید؟
من معتقد هستم اگر مربی خارجی هم در ایران باشد باید روی استعدادها و پایه ها کار کند تا بتوانیم آینده روشنی برای بدمنیتون داشته باشد وگرنه مربی خارجی روی بازیکنی که در سطح حرفه ای قرار دارد و فرم خود را گرفته کار مثبتی نمی تواند انجام دهد. پس چه بهتر این هزینه ها صرف بازیکنانی شود که در آینده بتوانند سال ها برای کشور افتخار آفرینی کنند کاری که کشورهای هند و چین کردند. البته فدراسیون در این امر کارهای مثبتی انجام داده است که نیاز به حمایت بیشتری از سوی مسئولین ورزش دارد و باید بر روی این استعداد ها کار شود.

در پایان باید بگویم من معتقد هستم که ما رشد قابل توجهی در ورزش بدمینتون داشتیم و با همین امکانات محدود توانستیم در این ورزش نتایج قابل قبولی بگیریم ولی هنوز راه های نرفته زیادی داریم. وظیفه ما این است که وقت وعشق بیشتری برای نخبه های کوچک و آینده های این کشور بگذاریم اگر نگاه ما این باشد که هر کودک مستعد در بدمینتون یک مدال برای این کشور است بطور قطع نگاه حمایتی بیشتری به این ورزش خواهیم داشت.