در تابستان سال ۱۳۹۰ پرویز مظلومی سرمربی وقت استقلال تصمیم عجیبی گرفت و با وجود این‌که سطح فوتبال کویت چه به لحاظ باشگاهی و چه از نظر ملی پایین‌تر از ما است، یک بازیکن کویتی به نام ولید علی را به استقلال آورد. مهره‌ای که هافبک چپ تیم ملی فوتبال کشورش بود و انصافا بازیکن متوسطی محسوب می‌شد اما خیلی زود ایران را ترک کرد و دیگر حاضر نشد بازگردد.
ولید علی طی یک مصاحبه تلویزیونی در کویت که ترجمه آن روز نوزدهم مهر ماه سال ۱۳۹۰ در خبرورزشی منتشر شد، پیرامون زندگی خودش در تهران دست به افشاگری زد و گفت: مدیران باشگاه استقلال و آقای فتح‌الله‌زاده که مدیرعامل این باشگاه بود، به وعده‌های خودشان عمل نکردند. آن‌ها قرار بود ۲۰ درصد از مبلغ قرارداد من را در همان روزهای ابتدایی پرداخت کنند اما چنین کاری نکردند، مقرر شده بود تا یک اتومبیل هر روز من را به تمرین ببرد و بازگرداند اما این امکان هم فراهم نشد، حتی وقتی می‌خواستم به کویت برگردم مجبور شدم با هزینه خودم بلیت بخرم. فتح‌الله‌زاده فقط وعده می‌داد و پرویز مظلومی سرمربی استقلال هم وقتی می‌خواستم برای بازی کویت و کره جنوبی ایران را ترک کنم، با صراحت به من گفت دیگر به ایران برنگرد چون به تو احتیاجی ندارم!
ولید علی در ادامه مدعی شد: من پس از دو ماه فهمیدم ویزای کار برایم گرفته نشده و به همین خاطر وقتی می‌خواستم از ایران خارج شده و به کویت بازگردم، ۳ ساعت در فرودگاه بازداشت شدم. وقتی به مدیران باشگاه استقلال زنگ زدم، آن‌ها پس از این‌که فهمیدند قضیه از چه قرار است دیگر تلفنم را جواب ندادند!
ولید علی همان‌طور که گفتیم کاملا بازیکن متوسطی بود و عدم حضورش در جمع آبی‌پوشان اصلا احساس نشد.
