پرونده ۴۰۸ روزه علیرضا بیرانوند، رکورد طولانی‌ترین مدت رسیدگی را در تاریخ فوتبال ایران شکست. پرونده‌ای که به یک حکم محرومیت چهارماهه منتهی شد و در حالی که هنوز به نیمه این مدت نرسیده بودیم، با رای دادگاه CAS همه چیز کان لم یکن و بیرانوند به ترکیب تیمش برگشت.
همان‌روزی که هوشنگ نصیرزاده دلایلش را برای متقاعد کردن دادگاه کس رسانه‌ای کرد، نوشتیم که این دلایل بسیار عجیب است. جالب این‌که همه فوتبالی‌ها همین عقیده را دارند اما هیچکس دیگر سراغی از این حکم و این پرونده را نمی‌گیرد! انگار نه خانی رفته و نه خانی آمده و آب از آب تکان نخورده است!
ما به جزئیات قرارداد بیرانوند با پرسپولیس دسترسی نداریم. حقوقدان هم نیستیم که بخواهیم در این پرونده حکم صادر کنیم و اصلا کاری به درستی و غلطی حکم نداریم، اما یک چیز بسیار سوال‌برانگیز است و آن‌هم این‌که چرا و چطور فدراسیون فوتبال هیچ واکنشی در قبال رای این دادگاه ندارد؟
به صورت عادی و طبیعی، متولی فوتبال در هر کشور فدراسیون فوتبال آن کشور است و رای آن، برای همه اهالی خانواده فوتبال فصل الخطاب. حالا سازوکاری به عنوان دادگاه بین‌المللی هم گذاشته‌اند اما سوال اینجاست که وقتی رای این دادگاه رسما و علنا حکم فدراسیون را شکسته، چرا فدراسیون فوتبال هیچ واکنشی در قبال آن ندارد؟
معنی عامیانه بازی کردن بیرانوند برای تراکتور این است که رای محرومیت فدراسیون فوتبال اشتباه بوده و همین مسئله به اندازه کافی دلیل موجه هست که فدراسیون بخواهد از خود و ارکان قضایی زیر مجموعه‌اش دفاع کند. پس چرا هیچ اتفاقی نمی‌افتد؟
به نظر شما بازی کردن علیرضا بیرانوند با وجود حکم محرومیت فدراسیون، عجیب نیست؟ و عجیب‌تر از آن سکوت فدراسیون در این قضیه؟ چرا و چطور فدراسیون نسبت به این حکم اعتراضی نکرده؟ شکستن حکم فدراسیون یعنی دهن‌کجی به متولی فوتبال که هیچ‌کجای دنیا تحمل نمی‌شود.
اینجا را بخوانید: پرونده جنجالی بیرانوند؛ باشگاه پرسپولیس دست به کار شد
