آرتین زهرابی؛ صدور حکم عضویت در هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس برای بیژن ذوالفقارنسب در قیاس با تمام احکامی که در سال‌های گذشته صادر شده، چیز عجیبی نبود.
در نگاه نخست حتی می‌شد ادعا کرد ذوالفقارنسب بهترین انتخاب میان همان چند عضوی بود که از وزیر ورزش حکم گرفتند و عضو هیئت مدیره باشگاهی شدند که بلافاصله پس از انتخاب مدیرعامل و هئیت رئیسه، سرمربی اش استعفا داد و بازیکنانش اعتصاب کردند.
ذوالفقارنسب در کمترین زمان ممکن متوجه اشتباهش شد و مسیرش را تغییر داد؛ از سمتش استعفا کرد و عطای حضور در هیئت مدیره را بر لقایش بخشید. ذوالفقارنسب رفت تا پس از چند روز وزیر ورزش در واکنش به این اتفاق بگوید؛ «استعفای این عضو هیئت مدیره را به پولادگر معاون وزارت ورزش ارجاع داده ام»؛ چه واکنش درخشانی!
ذوالفقارنسب نیامده از پرسپولیس جدا شد اما در همین حضور کوتاه مدت نشان داد یک حکم ساده و دو خطی، نباید اعتبار سال‌ها حضور در فوتبال را مخدوش کند. در باشگاه پرسپولیس نمی‌شود عصا به دست راه رفت؛ اداره کردن چنین تیم‌هایی مرد میدان می‌خواهد و از همه مهمتر اینکه تکلیف همین مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره هم مشخص نیست! چرا که وزیر ورزش گفته تا پایان سال باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی واگذار می‌شوند.
بر فرض صحت ادعای وزیر ورزش که همچنان درباره اش بحث‌های زیادی وجود دارد، با واگذاری باشگاه پرسپولیس از دولت به بخش خصوصی، اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل باشگاه عوض می‌شوند و ذوالفقارنسب به جای اینکه اسفندماه از سمتش کنار میرفت، بهمن ماه را برای این اتفاق انتخاب کرد!
