آرتین زهرابی؛ عملکرد کارلوس کی‌روش در تیم ملی ایران، پس از ۳ سال دوری، با استقبال عجیبی از سوی عده‌ای کارشناسان و برخی منتقدان قدیمی مواجه شده است.
رفتار خاص کی‌روش در این مدت و برخوردهای پدرانه اش در مسائل مختلف، باعث شده حتی مخالفان بگویند او در این سن و سال، به خوبی توانسته شخصیتی متفاوت از خودش بروز بدهد.
از دشمنان قسم خورده بگیرید تا خیلی‌ها که حتی حاضر نبودند نامی از کی‌روش مقابل آنها ببریم، جملگی به تیم ملی احساس خوبی پیدا کرده اند و بعضا نیز همان مخالفانی که به موافق تبدیل شده‌اند می‌گویند امکان صعود به دور دوم جهانی ۲۰۲۲ وجود دارد!
این تغییرات گل درشت در فوتبال ایران اما از نظر افکار عمومی، چندان به چشم نیامده است. این یک واقعیت است که فوتبال به صورت جدی در جامعه دنبال نمی‌شود و جام جهانی همچنان به یک اتفاق مهم و ضروری تبدیل نشده است.
به نظر می‌رسد کی‌روش اگرچه با رفتار و شخصیت تازه اش، قلب تعدادی از منتقدان قدیمی را تسخیر کرد اما از منظر عمومی، حمایت چندانی پشت خود نمی‌بیند. تمرینات تیم ملی در این مدت، با حمایت مردم مواجه نشده و از همه بدتر اینکه تب جام جهانی نیز در ایران بالا نرفته است.
پیشتر اگر کی‌روش حمایت همین منتقدان را نداشت، لااقل پشتیبانی طیف وسیعی از ایرانی‌ها را با دل و جان احساس می‌کرد و تیم ملی سوار بر موج احساسات، به رقابت‌های جام جهانی اعزام می‌شد اما امروز...
اداره این تیم در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر که بازیکنانش روحیه ای متفاوت پیدا کرده اند و متاثر از پدیده‌های اجتماعی، از فضای فوتبال نیز دور شده اند کاری بسیار سخت و پر مخاطره است.
مشخص نیست این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؛ شاید لحظه ای که داور مسابقه ایران و انگلیس بر سوت آغاز دمید، زندگی فوتبالی ما جریان تازه ای پیدا کند و همه چیز به طور کلی عوض شود؛ شاید هم...
