در فوتبال و در تمام ورزش‌ها و اصلاً تمام تخصص‌ها و مشاغل قانونی هست که از نقش و اهمیت تجربه حکایت می‌کند. می‌گویند تجربه مادر علم است و هرچه انسان در شغلی روزهای بیشتری را گذرانده باشد از او انتظار موفقیت و کیفیت بالاتری می‌رود. چون لااقل اشتباهاتش را تکرار نمی کند.
بازیکنان در جوانی از فاکتور انرژی و انگیزه بیشتر استفاده می‌کنند اما با رسیدن به ۳۰ سالگی و عبور از آن، جای خالی خیلی فاکتورها را با تجربه پر می‌کنند. تجربه یعنی درس گرفتن از اشتباهات خود و دیگران و کسی که نخواهد از این فاکتور استفاده کند، هرگز پیشرفت نخواهد کرد.
به عنوان مثال به بازی امیر مهدی جان ملکی مدافع نساجی نگاه کنید. جان ملکی که پیراهن شماره ۴ این تیم پرطرفدار را می‌پوشد، در سال‌های گذشته به عنوان یک پدیده و استعداد جوان چهره شد. او تمام فاکتورهای لازم برای موفقیت در دفاع را داشت؛ از فیزیک مناسب تا سرعت، جنگندگی، قدرت سرزنی، دفع توپ، تکل و یارگیری...
جان ملکی در سال‌های اول حضور در لیگ برتر همزمان با درخشش بالا به دلیل جوانی اشتباهاتی هم داشت که به تیمش لطمات زیادی زد. او در یک فصل در هر دو بازی حساس نساجی مقابل استقلال و پرسپولیس از زمین اخراج شد تا تیمش را ۱۰ نفره کند و شکست سنگین نساجی باعث تغییر مربیانش شد.
انتظار می‌رفت جان ملکی از تجربیات تلخ درس عبرت بگیرد اما وقتی این داستان در سال‌های بعد تکرار شد و این اصرار او به مقاومت در یاد نگرفتن عجیب بود!
جان ملکی در فصلی که با نساجی قهرمان جام حذفی شد و سهمیه آسیا گرفت، باز یک تنه زمینه ساز شکست تیمش در بازی‌های بزرگ فصل بود. از جمله بازی آخر مقابل پرسپولیس که نساجی ۴ گل خورد و جان ملکی طبق معمول خیلی زود اخراج شد تا تیمش را ۱۰ نفره کند!
حتی اگر یک مدافع به دلایل فنی مرتکب خطای منجر به اخراج شود، نمره منفی در کارنامه اوست که چرا درست و به موقع جاگیری نکرده تا مجبور به استفاده از خطا شود. وای به وقتی که یک بازیکن به دلایل غیر فنی و به خاطر حواشی و درگیری‌های اخلاقی توسط داور اخراج شود!
جان ملکی با نساجی وارد لیگ قهرمانان این فصل شد و در آسیا هم به رفتارش ادامه داد و طعم اخراج را چشید. طبق قانون لیگ قهرمانان آسیا بازیکنان اخراجی ۱۰۰۰ دلار جریمه میشوند اما جان ملکی به خاطر خطای غیر ورزشی و اخراج از روی حاشیه ۱۷۵۰ دلار جریمه شد! جریمه‌ای که انگار از جیب نداده که برای او درس عبرت نشده است!
به بازی این هفته نساجی مقابل گل گهر نگاه کنید؛ نساجی در اولین با حضور دوباره ساکت الهامی با سه گل باخت. او آنقدر از دست شاگردانش ناراحت بود که پرداخت‌ها را موقتاً لغو، خودش و تیم را ۱۰ درصد جریمه و در بازگشت شبانه تیم را در هوای برفی وادار به تمرین کرد!
همه این اتفاقات در پی یک شکست اما ببینید رفتار جان ملکی در همین شکست چطور بود! تیم او دو گل از میزبان عقب بود و احتیاج به حمله و گلزنی داشت اما جان ملکی بدون توجه به شرایط با رفتاری غیر ورزشی تورس را با دو دست هول داد! اتفاقی که شاید هر کجای دنیا می‌افتاد با کارت قرمز مستقیم داور جریمه میشد!
البته که داور با او مدارا کرد و تنها یک کارت زرد داد اما سوال اینجاست که چرا این اتفاقات برای این مدافع - که حالا دیگر جوان هم نیست - درس عبرت نمی‌شود؟ چرا جان ملکی کماکان مثل یک بمب ساعتی در زمین عمل می‌کند که هر لحظه ممکن است اخراج و تیمش را ۱۰ نفره کند؟
و سوال مهم‌تر اینکه آیا جان ملکی نمی‌داند با گذشت زمان دیگر هیچ مربی به بازیکنی چون او اعتماد نخواهد کرد؟
