به گزارش خبرورزشی، در باشگاه استقلال، آنچه می‌توانست با یک گفت‌وگوی ساده درون‌تیمی پایان یابد، حالا در آستانه یک بحران قراردادی بین‌المللی قرار گرفته است.
دیدیه اندونگ، بازیکن خارجی تیم، به دلیل یک واکنش غیرارادی در تمرین، با محرومیتی مواجه شد که حالا بیش از یک تصمیم انضباطی ساده به‌نظر می‌رسد.
رأی رسمی یا اجرای خودسرانه؟
کمیته انضباطی باشگاه، پنج‌شنبه گذشته تنها یک جلسه محرومیت از بازی برای اندونگ در نظر گرفت. اما در ادامه، جباری — سرمربی تیم— بدون استناد به رأی مکتوب و رسمی، اعلام کرد هافبک گابنی تا یکشنبه از حضور در تمرینات گروهی محروم است. نه ابلاغی رسمی، نه فرصت دفاعی، و نه یک توضیح حقوقی روشن.
تأیید بی‌صدا، بحران پرصدا
از همه نگران‌کننده‌تر، حضور علی تاجرنیا در تمرین و تأیید عملی حذف اندونگ از گروه بود. تاجرنیا، یکی از تصمیم‌سازان کلیدی باشگاه، در این ماجرا نه موضع اخلاقی گرفت، نه مدیریتی — و همین سکوت، مشروعیت تصمیم کمیته اتضباطی را زیر سؤال برد. وقتی ساختار مدیریت به‌جای میانجی‌گری، سکوت یا همراهی با حذف را انتخاب می‌کند، اعتبار تصمیم‌گیری کل باشگاه فرو می‌پاشد.
علنی کردن محرومیت
جباری نیز با علنی کردن محرومیت پنج‌روزه بازیکن، تنها به آتش بحران دامن زد. این اقدام، نه تنها به حل مسئله کمکی نکرد، بلکه مسیر شکایت رسمی بازیکن به فیفا را هموار کرد. در صورتی که فسخ رخ دهد و فیفا به نفع اندونگ رأی دهد، استقلال ممکن است نه تنها ستاره‌اش را از دست بدهد، بلکه با جریمه‌ای مالی مواجه شود که تبعات آن تا فصل بعد نیز ادامه خواهد داشت.
بند ۱۴ فیفا: خطوط قرمز شفاف‌اند
بند ۱۴ قوانین نقل‌وانتقالات فیفا صراحت دارد: اگر یکی از طرفین با فشار یا اقدامات غیرقانونی سعی در وادار کردن طرف دیگر به فسخ یا تغییر مفاد قرارداد کند، این رفتار می‌تواند به‌عنوان دلیل موجه برای فسخ یک‌طرفه در نظر گرفته شود — بدون جریمه.
در این مورد، تصمیم جباری، سکوت تاجرنیا و فقدان شفافیت در اجرای رأی انضباطی، به‌روشنی با معیارهای فیفا در تضاد است.
تمدید یا تحریک؟
باشگاه ادعا می‌کند که قرارداد آندونگ برای فصل بعد تمدید شده. اما فیفا می‌گوید «رضایت واقعی طرفین» شرط بنیادی هر تمدید است. تحت فشار روانی، حذف غیررسمی از تمرین و فضای رسانه‌ای نامناسب، آیا واقعاً رضایتی باقی مانده؟
حالا سؤال این است: آیا باشگاه استقلال از این تبعات آگاه است؟ اگر اندونگ تصمیم بگیرد با استناد به رفتار جباری و مستندات موجود (از جمله حکم رسمی کمیته انضباطی و مصاحبه‌های رسانه‌ای) به فیفا شکایت کند، احتمال فسخ یک‌طرفه قرارداد با دریافت خسارت مالی بسیار بالا خواهد بود.
نتیجه: مدیریت یا میدانداری؟
ماجرای اندونگ در استقلال نماد تضاد میان ساختار قانونی و رفتار شخصی در یک باشگاه حرفه‌ای است. کمیته انضباطی رأی می‌دهد، اما جباری اجرا را بر اساس تفسیر شخصی خودش تغییر می‌دهد. این یعنی بی‌نظمی در بدنه مدیریتی، و این یعنی خطر برای اعتبار و سرمایه باشگاه.
استقلال در این بحران با انتخابی حیاتی روبروست: بازگشت به مسیر شفاف و حرفه‌ای — یعنی اجرای دقیق رأی کمیته انضباطی، بازگرداندن بازیکن به تمرین و خودداری از اظهارنظرهای تحریک‌آمیز — یا افتادن در مسیر پرهزینه یک دعوای حقوقی در فیفا.
استقلال گرفتار آماتوریسم ساختاریافته!
در فرانسه، چنین برخوردی را amateurisme structuré می‌نامند: آماتوریسم ساختاریافته. جایی که تصمیم‌گیری‌ها نه بر مبنای قانون، بلکه بر اساس نفوذ و سلیقه شخصی صورت می‌گیرد. استقلال، اگر امروز نایستد، فردا دیگر خودش را در زمین نخواهد دید — بلکه در پرونده‌های انضباطی فدراسیون جهانی و ...
در فوتبال مدرن، مدیریت بحران مهم‌تر از مهارت در زمین است. امروز، آنچه استقلال کم دارد، همین مدیریت است.
