خبرورزشی/جهانگیر کوثری: پیوند‌های هر برنامه تلویزیونی با بخش بزرگ اجتماع، عمدتاً از طریق محتوای آن برنامه مشخص می‌شود. اگر بگوییم که متأسفانه تلویزیون ما کمی از اندیشه عمومی و خواسته مردمی دور شده است بیراه نگفته‌ایم. قشر روشنفکر جامعه که جای خود دارد و فاجعه‌ای برای آنان به حساب می‌آید. عناصر دیگری هم به کیفیت یک برنامه و کلیت آن می‌افزاید، عناصری، چون مجری برنامه، مهمانان، کارشناسان و فضای حاکم بر مکان اجرای برنامه. گرایش به نوآوری نیز می‌تواند عامل تشخیص قالب یک برنامه باشد حتی لباس پوشیدن مجری برنامه که از نظر زیباشناسی به پذیرش مجری از طرف بیننده کمک می‌کند. گفتار و لحن واضح به دور از تقلید و ساختگی صدا. رعایت اصول اولیه یک برنامه تلویزیونی امروز در برنامه‌های ورزشی کلاً رعایت نمی‌شود و با همین قالب‌های ناقص برنامه‌ها روی آنتن می‌رود و خریدار هم دارد. بازار داشتن این برنامه‌ها متأسفانه برنامه‌ریزان، تهیه‌کنندگان و مدیران تلویزیون را نیز در همان سطح نگه می‌دارد و قانع می‌کند. شاهد زنده همین برنامه‌های شو مانند و برگزاری مسابقات بی‌شمار با جایزه‌های رنگارنگ است. اگر برنامه ۹۰ مقبولیت بیشتری نسبت به دیگر برنامه‌های ورزشی پیدا می‌کند همین پرهیز از کلیشه‌های رایح و ساختارشکنی خود مجری آن است. لذت عظیم برای بیننده در برنامه‌های ورزشی صداقت مجری است. مجادله در برنامه تلویزیونی می‌تواند بیننده را علاقه‌مند به چنین برنامه‌ای کند، اما اگر مجادله یا موضوع چالش‌برانگیز شکل مشخص و عوام‌فریبانه داشته باشد پس از مدتی بیننده را پس می‌زند و دچار بدبینی می‌کند. روش‌های انتقاد باید در مورد خود انتقاد نیز قابل اجرا باشد. تصمیم احساسی و آنی یک مجری در مورد یک حادثه، اتفاق و برخورد بیشترین ضربه را به یک برنامه ورزشی تلویزیون می‌زند. این اتفاق در برنامه‌های رادیو ورزش به وفور دیده می‌شود که بدون مطالعه و کنکاشی در مورد یک موضوع خدنگ خود را به طرف عاملان آن حادثه می‌پرانند. البته در بعضی از برنامه‌ها این نگاه بسیار جامعه‌شناسانه و علمی در تضاد با بقیه برنامه‌ها قرار می‌گیرد. کارشناسی، چون مهرانی این مقوله را خوب می‌شناسد یا در برنامه‌های والیبال این نگاه معقول‌تر و منطقی‌تر است. در برنامه‌ای، چون شب‌های فوتبالی در تلویزیون و شبکه ورزش که تا حدودی بوی خاص و نو می‌دهد شاهد رفتار‌ها و اجرا‌های درستی هستیم و این برنامه با تسلط تهیه کننده بر کلیت برنامه و اجرای صحیح مجریان آن (قاسمی و عبداللهیان) کم‌کم به یک برنامه قابل اعتماد تبدیل شده است و امید می‌رود که بتواند این رشته پرهواخواه و طرفدار را راضی نگه دارد. انتخاب دیگر مجریان و کارشناسان نیز بسیار سنجیده است. محمد میر، رسول مجیدی و احسان محمدی نیز با علم به محتوای برنامه کارشان را عالی انجام می‌دهند. تهیه کننده برنامه اگر به همین شکل بر برنامه احاطه داشته باشد که شب‌های فوتبالی به سمت رنگ‌ها و باشگاه‌ها گرایش پیدا نکند تبدیل به یکی از برنامه‌های مورد نیاز جامعه فوتبال خواهد شد.